ဒီကေန႔က ေတာ့ က်န္းရန္ရွင္းလဲ သူမ၏သားဖစ္သူ Xiao
Zhan အိမ္မွာမရိွေသာေၾကာင့္တစ္ေယာက္ထဲဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ျပင္ေနေတာ့သည္
ခဏအၾကာေတာ့ ဆိုင္ကေလးက သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ဖြင့္ၿပီးသြားခဲသည္
** ေအာ္ ငါ့သားေလးက သူ႕အေဖေသြးပါလို႔မ်ားလား ဒီအတိုင္းဆက္လႊတ္ထားလိုက္ရင္ ပတ္ဝန္းက်င္က ဒဏ္ကို ခံႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး
ငါထင္ထားသလိုမ်ား မေန႔ညက သားေလးအိမ္မျပန္လာတာ ႐ိုး႐ိုးသားသားပဲဖစ္ပါေစ***
လို႔သာ သူမစိတ္ထဲတြင္ ေတြးေတာေနမိေလသည္
" ေမေမ "
"ဟင္ သားေလး ျပန္လာၿပီးလား "
သားေလးကဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကျပန္ေရာက္ေနမွန္းမသိ ကြၽန္မအေတြးလြန္ေနတာနဲ႔ သားေလးေခၚလိုက္ေတာ့မွ အသိျပန္ဝင္သြားေတာ့သည္
" ဟုတ္တယ္ေမေမရဲ႕ သားေက်ာင္းသြားရအုန္းမယ္ေလ ၿပီးေတာ့ေမေမ့ဆိုင္ကအေစာႀကီးဖြင့္ရမွာဆိုေတာ့ ျပန္လာလိုက္တာ "
" သားတစ္ေယာက္ထဲလား "
" မဟုတ္ပါဘူး Darling က အယ္ မဟုတ္ဘူး ရိေပၚကလိုက္ပို႔တယ္ ကားဝင္မရလို႔ ေပးျပန္လွည့္လိုက္တာေမေမ ဘာဖစ္လို႔လဲ"
က်န္းရန္ရွင္းလဲ Xiao Zhan ရဲ႕လည္တိုင္အမွတ္ကိုသတိထားမိသြားတယ္ ဘာမဟုတ္ပါဘူး သားေလးကအဲ့ေလာက္မဟုတ္ပါဘူးဆိုၿပီး စိတ္ကို ျပန္ေလွ်ာ့လိုက္တယ္
" ေအာ္ ေအးေအး ဘာမဖစ္ဘူးကြယ္ သားခဏေနမွေက်ာင္းသြားမယ္မလား အေမ့ကိုအဲ့စားပြဲေလးဝိုင္းမေပးပါအုန္း ေနရာေျပာင္းခ်င္လို႔ "
တဲ့ေလ နဂိုကတည္းကရိေပၚႏိွပ္စက္လို႔ နာေနတဲ့အရိွန္ေၾကာင့္ကိြဳင္တိကိြဳင္တာဖစ္ေနပါတယ္ဆို
ကြၽန္ေတာ္လဲဘာဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ အေမမရိပ္မိေအာင္စားပြဲကို ေရြ႕ဖို႔ လုပ္လိုက္ေသာအခါ
နာက်င္မႈကဆစ္ကနဲ
" အာ့ "
ကြၽန္ေတာ္အသံကိုေမေမၾကားသြားၿပီးထင္ပါတယ္ ဘယ္လို္လုပ္ရမလဲ
" ဟဲ့သား ဘာဖစ္တာလဲ "
ေမေမက အသံၾကားေတာ့ လွမ္းေမးလိုက္ေသာအခါ
YOU ARE READING
My Author (complete)
Fanfictionသင္ဟာ အင္ႏိုးစန္ ့ ေလးဆိုရင္ ဒီ Fic ကိုေက်ာ္သြားပါ🌚🌚🌚❌❌❌
