Bölüm 8 - Sevgime kanıt.

298 54 9
                                    

Merhaba, merhaba, merhaba! =) Okuyan birkaç kişi anca var ama ben yazmayı çok istiyorum. Okuyanlar tavsiye ederse çok mutlu olurum. Çok çok iyi olmasa da wattpad'daki bir çok hikayeden güzel yazdığımı düşünüyorum. Ve bazı arkadaşlarım da beni destekliyor. Bu arada multimedya'daki fotoğraf Buğlem. :3 Ve video bu bölüm Kerim'in söylediği şarkı. Dinlersiniz. =)


Son olarak söylemeden geçemeyeceğim bölümde geçen şiir benim. Yani ben yazdım. ^^ 


Umarım seversiniz iyi okumalar. =) ^—^


Kerim'den...


Üç gün oldu Buğlem geleli. İyi kötü anlaşıyorduk, burada bize yakın bir yurda yerleşmiş, bizimle beraber gidip geliyordu. Aslında bizde kalmasını teklif edecektim ama iki erkekle yaşamak ona pek uymaz diye bir şey diyemedim. Yavaş yavaş alışıyordu okula o da bizim gibi.


Üçündü dersin başında hoca gelmeden ama sınıfın tam olduğu sırada sınıfa birisi girdi.


"Hey millet! Yarın akşam Ferit'in birinci sınıfların tanışma partisi tadında doğum gününü kutlayacağız. Hepiniz davetlisiniz. Adres, parti ile bilgiler falan çıkış kapısının yanındaki ilan panosunda asılı. Şimdiden iyi eğlenceler." dedi ve sınıftan ayrıldı. Kim ulan bu Ferit? Bu kadar büyük bir şey yaptığına göre para basıyorlar her halde. Neyse öyle ya da böyle bu partiye gideceğim. 


Yine üç gündür olduğu gibi Buğlem'in eşyalarını toplayıp okuldan çıkmasını bekliyordum otoparkta. O sırada Erva ile beraber okuldan çıkan İlke'yi gördüm. Bir yerde durdular. Sanırım birini bekliyorlardı. Ve kapıdan çıkan çocuğa el salladılar. Çocuğun yüzü görüş alanıma girince onu tanıdım. Bu Toygar'dı, klüp seçmelerinde görmüştüm. Görkem ile konuşuyorlardı o zaman tanımıştım. Bu çocukla ne işleri vardı ki? Aha şimdi de bir şey dedi güldürdü kızları, neyseki beni görmüyorlar. 


"Kerim." Buğlem'in sesini duyduğumda gözlerimi İlke'lerden ayırmayarak ona cevap verdim.


"Efendim Buğlem."


"Gelmiyor musun?"


"Birazdan geleceğim sen arabaya bin."


"Bir de... onlar kim?" diye sordu eliyle baktığım yeri göstererek. "Ve neden yumruğunu sıkmış sinirli bir şekilde bakıyorsun?" Yumruğumu mu? Ah onu bile yeni fark ediyorum.


"Boş ver Buğlem, arabaya bin." 


"Peki, tamam, tamam." dedi ve arabaya doğru yürümeye başladı. Biraz sert çıkmış olabilirdim, pek takmamasını umuyordum.


Tekrar meşgul olduğum tarafa bakınca ilerlediklerini gördüm. Toygar'ın arabası olarak tahmin ettiğim arabaya bindiler. İyi de neden? Neden Toygar'ın arabası?

Ayağımı boşlukta savurup, topuğumun üstünde dönerek arabama doğru ilerledim. 


"Hey, sen iyi misin?"

4 Yıllık Teneffüs -Tamamlandı-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin