İlhan: Abi.
İlhan: Müsait misin?
Kor-khan: Evet İlhan.
İlhan: Yasemin yengemden ne haber? Çocuklar nasıllar?
Kor-khan: İyi misin İlhan?
İlhan: İyiyim?
Kor-khan: Neredesin sen? Anneme bir şey mi oldu yoksa?
İlhan: Yahu dur, arama ⛔
Kor-khan: Oğlum ne saçmalıyorsun? Açsana telefonu.
İlhan: Konuşamam, Arda uyuyor içeride.
İlhan: Annem de iyi ayrıca. Yani herhalde iyidir. En son iki saat önce konuştum. Teyzemle oturuyordu.
Kor-khan: Tamam.
Kor-khan: Evet?
İlhan: Niye hemen telaş yapıyorsun ki?
İlhan: Cidden hastasın.
Kor-khan: Asıl hasta sensin oğlum. Bana 'abi' demezsin ki sen. Bir şey oldu sandım.
İlhan: Bir şey olsa mesaj mı çekerim ya? Allah iyiliğini versin.
Kor-khan: O da doğru.
İlhan: Aslında bir şey oldu. Ama senin hayal ettiğin gibi ölüm-kalım meselesi değil.
İlhan: En azından şimdilik değil.
Kor-khan: İlhan kızmaya başlıyorum. Anlatsana.
İlhan: Aslında bu da ilginç. Eskiden böyle değildin. Sürekli oynardın benimle, sürekli yanımdaydın.
İlhan: Ama büyüyünce sadece kızar oldun. En son ne zaman gülüştüğümüzü hatırlamıyorum artık.
Kor-khan: Bir şey mi kullandın sen?
İlhan: 😂😂😂 Ben ne diyorum, sen neyin derdindesin ya
Kor-khan: Derdin ne oğlum o zaman? Adam gibi anlatsana.
İlhan: Bir çocuğum var abi.
İlhan: Ama babası ben değilim.
İlhan: Ayrıca biliyor musun, sanırım ben erkeklerden de hoşlanıyorum.
İlhan: Öyle işte. Fıkra bu kadar.
İlhan: Evet? Sustun?
İlhan: Korhan?
İlhan: Tamam o zaman. İyi geceler.
Kor-khan: Evden çıkıyorum.
Kor-khan: Arıyorum ve sen de açıyorsun İlhan.
İlhan: Tamam.
İlhan: Çok ağır konuşma ama olur mu?
İlhan: Sanırım kaldıramam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Klişe
General FictionHayat, ancak artarak yaşanacak bir oyundur. Geri sayımla başlayanın gözü sadece sonudur. Oysa değerli olan oynamak, kazandıran oyunculuk ruhudur.