KORKUYORUM SEVMEKTEN

36.BÖLÜM (FİNAL)

Pazartesi

Son kez evimize bakmıştım. Annelerimizi ve babalarımızı kaybettikten sonra burada ağlamıştık, burada gülmüştük. Biz burada büyümüştük.

Ayla T- Her şey tamam mı?

Başımızla onaylayarak arabaya yöneldik. Bavulları bagaja yerleştirdikten sonra hepimiz arabaya doluştuk. Emirler teyzemin isteğiyle ya da zoruyla bizden önce yola çıkmışlardı.

Okuldan kayıtlarımızı aldırıp mezarlığa gittik. Orada yaklaşık yarım saat vakit geçirmiştik. Ve gözlerimiz ağlamaktan şişmişti.

Başım ağrıdığı için geriye doğru yaslayıp gözlerimi kapattım.

Teyzemin davranışlarında bir değişiklik vardı. Biraz heyecanlı gibiydi. Biraz da sakar olmuştu. Sabah bir bardak kahveyi üstüne boca etmişti.

Camı hafifçe açarak içeriye hava girmesini sağladım. Balıkesir'in havası başka oluyordu.

Belki bir daha bu büyüdüğümüz şehre zor gelecektik.

&

Gözlerimi açtığımda İstanbul'a gelmiştik. Esneyerek yan tarafıma baktım. Kayla ve Selin birbirlerine sarılmış, ölü gibi uyuyorlardı. Onların bu hâlini görünce küçük bir kahkaha atmıştım.

Ayla T- Uyandın mı güzelim?

- Evet... Ee ne zaman evde oluruz?

Ayla T- Çok az kaldı. İstersen kızları uyandırmaya başla.

Başımı sallayarak vücudumu tamamen onlara çevirdim. Benim yanımda Selin yatıyordu. Ki Selin Kayla'nın üzerine resmen uzanmıştı. Elimi Selin'in koluna koyarak sarsmaya başladım.

Selin- Hııı?

Gözlerini bile açmıyordu. Bu hareketimin daha da hızlanmasını sağladı.

Selin- Nee?

- Uyanın geldik.

Selin- Hııı.

Göz devirerek bu seferde Kayla'yı dürttüm. Ki Kayla hemen gözlerini açmıştı. Gözlerini açar açmaz yüzünü buruşturması bir oldu.

Kayla- Oha! Vücudum yok!

Teyzemle beraber kahkaha atarken Selin kaşlarını çatarak Kayla'nın üzerinden kalktı. Biraz doğrulduktan sonra da kendini benim üzerime bıraktı.

- Ahh! Dalak, böbrek kalmadı!

Selin- Emir yapsa bir şey demezsin!

Gözlerimi kocaman açarak teyzeme çevirdim. Anlık gözlerimiz dikiz aynasında birleşsede hemen yola döndü. Kızmış gibiydi... Evet, evet öyleydi.

Ağzımı bıçak açmazken yolu izlemeye devam ettim. Derken sıra sıra dizilmiş dubleks evler bizi karşıladı. Ayrıca çokta pahalıydı... Yani karşıdan öyle duruyordu.

Teyzem bir evin önünde arabayı durdurarak indi. Çok geçmeden de takım elbiseli üç adam bavulları alarak eve taşıdı.

- Galiba bunlar Okan abinin adamları. Da Okan abi niye ilgileniyor ki?

Selin- Hani lan nerde!? Vay be birde bunları çalışırken görmek vardı.

- Çalışıyorlar ya Selin.

Selin-Diğer anlamda kardeşimm!

Kayla'yla sabır dilenerek arabadan çıktık. Teyzem eve girerken biz bahçeyi inceliyorduk.