Vince's POV
After ng klase dretso kami sa bahay nila Luke. Dahil nag-aalala na kami sa nangyayari sa kanya. Ngayon lang kasi siya nagkakaganito. Umaabsent at nakikipag inuman na.
"Oh, Vince bat kayo napadalaw? Si Luke ba hinahanap nyo? Nandun sa kwarto niya hindi masyadong lumalabas." Pagsalubong ni Tita sa amin.
Nakita din namin ang kapatid ni Luke na si Angela.
"Hi Kuya Vince, Ryan, Jake at Mark!" Sinabi niya yan ng walang preno. Kaya ito naghahabol ng hininga. Pwedi namang "Hi mga gwapong Kuyas" diba? Di pa siya mapapagod. = ̄ω ̄=
"Hi Kulit!" Yan ang tawag namin sa kanya. Dahil napakakulit niya.
Maganda rin si Angela nagmana kay Tita. Siguro kung hindi lang to kapatid ni Luke malamang pinurmahan na to ni Mark! Alam nyo naman ang pagkamanyakis nun kahit bata pinapatos!  ̄ω ̄
"Sige po Tita punta lang po kami sa taas. Pupuntahan lang namin si Luke."
"Sige. Baba lang kayo kung nagugutom na kayo ha?"
"Sure po Tita! Hehe" Sabi ni Mark. Napakatakaw talaga ng mokong na to. Ang sarap batukan!
Paakyat na kaming apat sa kwarto ni Luke.
"Luke? Wassup?" Ang cool maka entrance ni Ryan ah? Parang walang nangyayari. May I remind you Mr. Wong na kaya tayo nandito dahil may problema ang kaibigan natin. Hindi para makig chill-chillan.  ̄﹏ ̄
Teka? Akala ko ba broken hearted tong mokong na to? Bat nag dodota? Hanep sa hero ah?
Kaya kaming apat dretso sa kanya. Tinitignan siya habang naglalaro. Pero itong si Mark ang ingay! Daig mo niya yung naglalaro!
"Huwag kayong makulit dyan naglalaro ako!" Habang kami dinidisturbo siya.
Dahil nga napagod kami at nilakad lang namin mula school hanggang dito. Kaya humiga kami sa kama ni Luke.
"Nakakapagod sa school." Habang humihiga ako sa higaan ni Luke na malambot.
"Tatapusin ko muna to. Chill lang kayo dyan." Sabi ni Luke.
"Sayang. Sana dinala namin yung Laptop namin para makapaglaro ng dota online." Nakakahinayang na sabi ni Ryan
Oo nga. Sana nainform kami dito.
SAYAAAAAANG!  ̄ω ̄
"Sa summer nalang. Dota tayo whole summer! Hahaha" sabi ni Luke.
"Oo ba!" Sagot ni Vince
♬♪♩You're over my head,
Out of my mind
Thinkin' I was born in the wrong time
It's like a rewind
Everything is so throwback age
Baby you're so classic♬♪♩Ringtone ni Luke. May tumatawag ata sa kanya. Pero syempre hindi kami ganyan ka chismuso para malaman o itanong kung sino.
"Huy! Cellphone mo may tumatawag!" Sigaw ni Mark
Tinignan lang niya ito at pinatay. Sino kaya yun?
"Sino yun?" Shit! Nadulas ako. Natanong ko bigla sa kanya. •﹏•
Napakachismuso mo talaga Jake. Haaaay! - author
"H-ha? Wala. Unknown number." Sagot ni Luke. Pero mukhang nagsisinungaling.
♬♪♩You're over my head,
Out of my mind
Thinkin' I was born in the wrong time
It's like a rewind
Everything is so throwback age
Baby you're so classic♬♪♩May tumatawag ulit. Si Unknown number pa rin ba?
Pero hinayaan lang ni Luke at hindi sinagot. Bakit sino ba yung unknown number? Tila parang nagagalit si Luke tuwing tumatawag siya. Nakakunot ang kilay niya at hindi sinasagot ang mga tawag ng kung sino man yun.
"Dude sabi nga pala ni Maam pumasok kana." Paalala ni Ryan
"Ayy, oo nga pala yan nga ang pinunta namin dito." Sabi ko.
"Pumasok ka na raw kasi namimiss na niya ang matino nyang estudyante!" Hirit ni Mark
"Saka nga pala Luke, tinanong ako ni Maam kung bakit ka raw absent. Sinabihan ko na lang na may sakit ka. Kaya pagpumasok ka na yun na ang sabihin mo kung may magtatanong sayo." Sabi ni Vince
"Ginawa mo pa talaga akong masakitin. Haha. Sige bro papasok na ako bukas. Namimiss ko na rin si Maam eh." Patawang sabi ni Luke.
BINABASA MO ANG
I've Waited
Teen FictionThis is a story of patience. How this two person met (Sofia and Luke). And the story behind their perfect love. P.S - story every chapter is quietly short. Im more focus on the story of the main characters than the other characters. Enjoy! :))