Inverse

Chapter 14

"The Truth"

Alienna's POV

"I'am Adrion Lee." Pagpapakilala niya sa akin.

Napatigil naman ako sa pagta-type at nailaglag nalang ang mga kamay sa pinagpapatungan ng computer.

"Nice knowing you, Nana." Bati nito.

Bigla ay naestatwa ako.

Dahan-dahan pa akong tumingin sa kaniya at binigyan siya ng nalilitong tingin ngunit sinuklian niya lang ito ng tipid at nakakalokong ngiti na para bang walang nangyari kanina.

Natahimik ako at natulala sa kaniya. Hindi ko alam ang gagawin dahil sa sinabi niya.

"W-what are you talking about? Your name is Adrian Law, not... not Adrion... Lee..." Hindi naniniwalang tanong ko ngunit napatigil din ako dahil ngayon ko lang naisip na magkatunog ang pangalan nila.

Napalunok ako at saka pinaikot ang swivel chair upang humarap sa kaniya.

Pinagmasdan ko siya mula ulo hanggang paa at inaalala ang mukha ng aking kaibigan para pagkumparahin sila.

'Does Adrion look like him in his appearance now? Or their names are only just the same?'

I only saw Adrion in our childhood days so I'm not sure how his looks now...

"You two are Section Viridian Students, right?" Sabi ng kung sino kaya napalingon ako sa entrance ng office.

"Yes, maam." Sagot ko sa P.E. teacher namin na nagtanong nito.

"Seems like you two aren't done with your works... the other students left and so am I. I'll leave the key here so better lock it after you're done. Finish it quickly, it's getting late." Nakangiti nitong bilin at ipinatong ang susi sa isang table.

Ngumiti rin ako dito at tumango kaya agad na siyang tumalikod.

'We're alone..'

Muli ay napaisip ulit ako sa pag-uusap namin kanina.

'Is it just like my name and Alieyah's?, Dayvin's name and Alieyah's ex, Kevin?, and just like Janna's name and the look alike of her in my world?'

"That was the name of the person who look like me.." Paliwanag nito sa akin at iniharap di sa akin ang kaniyang inuupuan.

"I'm just using his name, my real name is Adrion Lee." Dagdag pa nito at diretsong nakatingin sa akin.

"No..." Bulong ko.

Nag-iwas ako ng tingin at pinipigilang alalahanin ang nakaraang nangyari sa kaniya.

"Adrion is already dead 10 years ago..." Mahina kong bulong ngunit mukhang narinig niya dahil lumapit ang upuan niya sa akin.

"Look at me." Seryoso ang pagkakasabi niya at agad niyang inilapat ang dalawang palad sa magkabilang pisngi ng mukha ko at saka inilalapit ang mukha niya sa akin.

Nanlaki naman ang mata ko sa ginawa niya. Agad akong umatras ngunit mas inilalapit niya lang ang mukha niya sa akin at parang magtataob na ako sa upuan. >>~<<

Napapikit ako at pinakalma ang sarili upang hindi mainis pero hindi ko na kinaya kaya agad ko itong binatukan sa ulo.

Dahil sa ginawa ko ay napaatras siya at napahawak sa parte ng binatukan ko.

"Kaya naman kitang tingnan ng hindi ganon kalapit." Naiinis kong sabi at inayos ang pagkakaupo.

"Your hits are stronger than before, tss." Kasuwal na sabi niya nang mawala na ang pananakit ng pagkabatok ko sa kaniya.