That Poorita Girl

CHAPTER 25

Maren's POV.

It's been a week, at hindi pa din gumising si Seven. He used to visit me in my dreams, He's still saying he love me even though those were just a dream.

"Maren!" Nasa ward na ako habang bitbit ang pagkaing binili ko sa labas ng salubungin ako ng tumatakbong si Syden.

"What happened!?" Gulat na usal ko, nag aalala.

"Si Seven," bigkas nito bago habulin ang hininga.

"Ano'ng meron? Sy, ano?"

"He's awake!" Ngumiti ito habang naka titig sa akin.

"Oh my gosh!" Puno ng galak na sambit ko bago magtatakbo papunta sa kwarto ni Seven.

Palabas na ang Doctor ng pumasok ako roon, "Kamusta po siya, Doc?"

"The patient is fine, we will observe him in three more days. After that, pwede niyo na siyang iuwi." Ngumiti ito sa akin bago i-excuse ang sarili palabas.

"Seven ko," hinawakan ko ang kamay nito habang naka luhod sa sahig at upang mapantayan ko siya. Gumilid ang mga mata nito patingin sa akin.

"Ma..ren.." He whispered, may pumatak na butil ng luha sa mga mata niya.

"Baby, I missed you so much." I whispered as my tears fell on my cheeks.

My baby is here, He's finally awake.

It's been a month since Seven woke up, He's doing better now. He's doing good.

"Babe!" Sigaw nito na nasa 'di kalayuan. "Ang bagal mo naman e!"

"Wait nga, I'm taking photos!"

Nandito kami ngayon sa isang kilalang beach sa bansa, last week we finally graduated as high school students.

"Come on," lumapit ito sa akin at hinawakan ang kamay ko.

"I'll be your photographer, okay?" He then smiled.

"Do you want to eat first?" Tanong ko habang naka ngiti.

"Yes, I want to eat you first." Matapang na sagot nito na dahilan ng pamunula ng pisnge ko.

"Seven, Kumalma ka." Piniga ko ang kamay nito.

"Later," he whispered before licking my earlobe.

Agad na hinampas ko ang balikat niya, "Huy siraulo ka, pag may naka-ano sa'tin dito."

"Why? My girlfriend look so seductive with her dark red two piece, right!?" Sigaw nito na dahilan ng pag tingin ng pailan ilang tao sa paligid.

"Yeah!" Ang ilan ay sumagot habang naka thumbs up pa.

"Seven nakakahiya, umayos ka!" Singhal ko.

"Maayos ako, love." He planted a kiss on my forehead bago ako hilahin sa tubig.

"Oh shit! This camera isn't waterproof!" I panicked.

"Really? I'm sorry, Let's just buy another one."

Agad na itinutok ko sa kaniya ang camera bago pindutin ang shutter nito. "Handsome!"

"Madaya ka, Ang pangit oh!" Singhal nito habang tinitingnan ang picture niya.

"Halika tayong dalawa," Ngumiti ako at ihinarap ang camera sa amin.

"Smile!"

That's a wonderful day, nang magutom ay dumiretso kami sa isang resto at sa pagkain ibinuhos lahat ng pagod namin sa pag lalangoy.

Nakababad ako ngayon sa bathtub dito sa suite namin habang umiinom ng red wine, Si Seven ay nag-paalam na may bibilhin lang daw.

Nang mainip ako sa banyo ay lumabas ako ng naka bathrobe, at agad na namangha ang mata ng makita ang mga petals ng rosas na pula sa sahig maging sa kama. Dim lights na rin ang nakasindi at nabaling ang atensyon ko sa pumasok na si Seven.

May hawak itong bouquet ng bulakbalak habang papalapit sa akin, "Love? Thank you for being my other half." His smile is priceless.

I almost tear up when I accepted the bouquet of roses.

"Seven.."

"Love," iniluhod nito ang isang tuhod niya sa sahig bago ilabas ang isang box ng singsing.

"This is not a proposal, this is a promise. Love, I promise to take care of you when we get older. I promise to stay with you when you feel you're worthless. I love you for who you are and who you'll gonna be in the near future. I promise to love you as a whole. You wanna hurt yourself? I'll stay with you. I won't make you go through the pain," inilabas nito ang singsing habang nakangiti.

"When you're in the rain, I promise to be your umbrella. I promise to give you all the best in this world, Maren.. Mahal na mahal kita."

"Hindi na ako ulit aalis, hinding hindi na kita iiwan." Isinuot nito sa akin ang singsing at agad na tumayo upang hagkan ang noo ko.

"I will never disappoint you. You did not experience being a poorita 'cause you are a treasure yourself. You are more than enough Maren. You are my love, my baby, my one and only everything."

"I love you 'til this world collapsed in ashes."

Wala na akong nagawa, dumausdos ng tuloy tuloy ang luha ko pababa sa pisngi ko habang humihikbi pa ako.

"Mahal na mahal din kita, Seven. I love you to the moon and you'll always be in my heart."

That day, we promised to treasure each other. We promised to stay together no matter what happens.

"I love you, Seven De Silva."

"I love you too, soon to be Mrs. Maren M. De Silva."