True Blood

9 "Vagabond"

"Mister Wives-Vagabond"

"Anne ..."

Gözlerinin içine bakarak tekrar ettim.

"Anne"

Birşey söylemek için ağzını açtı,dudaklarının titrediğini gördüğümde gözlerim dolmaya başladı.

"Angel.."

Sesinin verdiği huzur,içimdeki tüm korkuları alıp gitti.Ellerimi boynuna doğru uzatarak sıkıca Anneme sarıldım.Ellerini belime sıkıca sararak derin bir nefes verdi.

"Çok korktum Anne,sana birşey oldu diye.Sana ulaşamadım,özür dilerim..."

"Shhh Angel.." ellerimi boynundan çözerek beni kendinden uzaklaştırdı.Islanmış yanaklarına gözüm kaydığında onunda ağladığını farkettim.

Arabanın içindeki adama birkaç şey söyledikten sonra kapıyı kapattı ve beni kolumdan tutup ara sokağa doğru yöneldi.Sık sık arkasına dönerek etrafı kontrol etti.Görünmüyecek bir yere gelince yüzüme kavradı ve yüzümü öpmeye başladı.Göz yaşlarımı sildi ve yüzüme baktı.

"Benim güzelim." Elinin tersi ile gözyaşlarını sildi ve ellerimi sıkıca kavradı.

"O lanet adamları öldüreceğim Anne,bu nasıl oldu ? Nasıl kaçabildin ? "

Gözleri ile etrafı kolladı ve bana biraz daha yaklaştı.

"Angel bak.."

"Anne neler oluyor ?"

"Söyleyeceğim şeyleri iyi dinle çünkü tekrar etmeyeceğim."

"Sen iyimisin ?" Tuttuğu nefesi ağzından verdi ve tekrar yüzümü kavradı.

"Beni gördüğünden kimseye bahsetmeyeceksin Angel."

"Buda ne demek ? Lanet olsun Anne neler oluyor ?"

"Eve gelemem bebeğim,bundan kimseye bahsetme.Sana söyleyeceğim şeyleri yapacağına söz ver."

"Anne burdasın işte hadi gidelim." Ellerimi Annemin ellerinin üstüne koydum.

"Hayır Angel sana gelemem diyiyorum bir kez beni dinle."

"Neden korkuyorsun,Babamın yanında sana birşey yapamazlar lütfen gidelim artık."

"Bana yapamazlar ama sana yapabilirler Angel.Hatırlıyorsan beni Kurumda kaçırdılar.Bunun güvenlikle veya adam sayısıyla alakası yok." Derin bir nefes alıp Annemin yüzüne baktım.Dudaklarının üstünde dilini gezdirdi ve nefesini dudaklarının arasından saldı.

"Kilit nokta sensin Angel."

"Ne ?" Kaşlarımı çatarak sorduğum soruya karşılık ellerini yüzümden çekti ve omuzlarıma koydu.

"Sana zarar vermek için beni kaçırdılar Angel.Sevdiğin herkezi senden uzaklaştırıyorlar." Aklıma Zayn'ın beni terk ettiği geldi ve Annemin söyledikleri ciddilik kazandı.Gözlerimi gözlerine diktim ve devam etmesini bekledim.

"Yardıma ihtiyacın var Angel,sana yardım edebilicek birkaç kişi var." Elini arka cebine atarak katlanmış bir kağıt çıkartı.Kağıdı elime tutuşturdu ve etrafı kolaçan etti.

"Ne için Anne ? "

"Opal taşını bul Angel.Onların eline geçmemesi lazım."

"Kimlerin ?"

"Beni kaçıran adamların."

"Nasıl bulacağım peki ?"

"Açıkçası bende bilmiyorum ..." Zayn gibi konuşmaya başladığında ister istemez yüzümde bir hüzün oluştu.

"Kağıttaki adrese gitmelisin Angel.Asla gece gitme Angel.Sakın ama Sakın.Bana güven tamammı ?" Hızlıca başımı salladım.

"Sen ne yapacaksın ? "

"Geri gideceğim Angel.Sana söz veriyorum bu işi halledeceğiz.Her fırsatta sana ulaşacağım beni sakın aramaya çalışma Angel.Sana ulaşmalarına izin veremem."

Arabadaki adam sertçe korna'ya bastığında yerimden sıçradım.

"Gitmeliyim Angel,bundan kimseye bahsetme." Uzanarak alnımı öptü.Ağlamamak için kendini tuttuğunu biliyordum.Dolmuş gözlerini benden kaçırarak arabaya doğru adımladı.Gözlerimi sıkıca kapayıp açtım ve yaşları hızlıca sildim.Annemin peşinden koşarak konuşmaya başladım.

"Bana yardım edecek kişinin kim olduğunu söylemedin."

Arabanın kapısını tutarak arkasını döndü.

"Bu adresteki Adam." Bakışlarım elimdeki kağıda gitti.Kağıdı sıktım ve gözlerimi tekrar Anneme çevirdim.
Kapuşonunu kafasına takarak arabanın kapısını açtı.Hızlı adımlarla yerdeki çantamın yanına adımladım.Annem arabanın içine geçti ve yüzüme son kez baktı.