KARANLIĞIM OL

15. Bölüm

Böyle bir aşk görülmemiş dünyada... Ne geçmişte ne de bundan sonra da!

Nil yanında uyuyan adama usulca baktı. Elini yanağına götürüp okşamaya başladı.

" Bu kadar acıyı, bu kadar derdi nasıl taşıyabiliyorsun bu kalbinde? Nasıl başa çıkabiliyorsun bu olanlarla? Nasıl dayanıyorsun yüreğim, nasıl?" derin bir nefes alıp kalkacakken Alparslan elinden tutup Nil'i durdurdu.

"Sen gelene kadar dayanamıyordum." Sonunda az da olsa gururunu bir kenara bırakmayı başarabilmişti.

Asil'in gelmesi üzerinden yaklaşık bir hafta geçmişti. Gurur ve Nil barışmış, birbirlerinin yaralarına merhem olmuşlardı.

"Günaydın doğum günü çocuğu." Gülerek yastığı Alparslan'ın kafasının altından çekti.

"Doğduğuma pek de sevinmiyorum Karagül bilirsin." Nefes vererek dikleşti.

"Olması gereken de zaten bu. Ben seviniyorum, Bera seviniyor, diğerleri seviniyor..."

Alparslan Nil'i umursamadan yataktan kalktı.

"Kutlama falan yapma Nil. Bozuşuruz!" Nil çok inatçıydı. Bunu çok iyi biliyordu. Yapacağına da adı gibi emindi Alparslan.

"Hiç mi?" gülerek umutla baktı Alparslan'ın gözlerine.

"Hiç Nil Hiç. La havle!" sinirle odadan çıktı.

Geçmiş

Nil sahilde oturmuş Alparslan'ın gelmesini bekliyordu.

Elinde tuttuğu pastaya heyecanla baktı. Bugün tam 21 yaşına giriyordu Alparslan. Beraber kutladıkları ilk doğum günü olacaktı. Ancak vakti az zamanı dardı.

"Geldim gülüm geldim." Diyerek nefes nefese Nil'e baktı.

Mumları yakarak Alparslan'a döndü.

"İyi ki doğdun yüreğim." Gülerek aşık olduğu adama kilitledi gözlerini.

Alparslan derin bir nefes alıp elini saçlarından geçirdi. Doğum gününü kutlamaktan nefret ederdi her zaman. Kutlanmaya değecek bir gün değildi. Annesi ona hamile kaldığı için evlenmek zorunda kalmıştı bu adamla. Kendinden de ondan da yeterince nefret ediyordu zaten.

"Sana yapma dedim!" Sinirle Nil'e bakıyordu. Onu kırmak, üzmek istemiyordu ancak önceden uyarmıştı.

"SANA YAPMA DEDİM NİL!" elinden pastayı alıp denize fırlattı.

Nil ilk kez onu bu denli sinirli görüyordu. Sadece mutlu olsun istemişti. Beraber güzel bir an geçirsinler istemişti.

Dolu gözleriyle korkarak Alparslan'a baktı.

"Ben ş-şey..." onu daha fazla sinirlendirmemek adına sustu.

"Özür dilerim gülüm." Nil'in kolundan tutup kendine çekti. Sıkıca sardı kollarını. Onun kokusunda yatıştırdı sinirini.

"Madem sen kutlamıyorsun yarından sonra da benim doğum günüm. Ben de kutlamıyorum bundan sonra." Kafasını iyice Alparslan'ın göğsüne gömdü.

"Olmaz öyle şey. Kutlayacaksın." Doğum gününün Nil için ne kadar özel ve önemli olduğunu biliyordu.

"Olur. Kutlamayacağım dedim."

"Benimle inatlaşma." Saçlarına uzunca bir öpücük kondurdu.

Heyecanla kafasını kaldırıp Gurur'a baktı.