Giant «JongSang»

-13-

Yeosang derin bir iç çekti ve her şeyi anlatmaya başladı.

"Her şey 5 yıl önce oldu... Okuldan çıkmıştım, her zaman olduğu gibi yalnızdım. Yolda yürürken karşıma eski babam çıktı. Annemin bana küçük yaşta hamile kaldığını söylemiştim, zaten babamla bu yüzden evlenmişti... O gün, o gün hiç anlatmak istemeyeceğim şeyler yaşadım. Normal de anlatmayı geç, bahsetmem bile. Sana anlatmak istiyorum, çünkü daha fazla dayanamıyorum. Dinler misin beni?"

"Elbette dinlerim, anlat bana."

"O zaman yanıma gelmesinden başlıyorum... İlk başta şaşırdım, beklemiyordum çünkü uzun zamandır görüşmüyorduk, babamla uzun zaman önce ayrılmıştı annem, iki yıldır başka bir babam vardı ve ben ailem ile mutluydum. İlk başta şey düşündüm, galiba gelip mutlu aile tablomuzu bozacak."

"Öyle mi yaptı peki?"

"Hem evet hem hayır, çünkü..."

"Çünkü?"

"Çünkü tam olarak düşündüğüm gibi olmadı. Annemi rahatsız eder diye düşündüm ama onun hedefi çok başkaydı..."

"Hayır, düşündüğüm şey olamaz..."

"Üzgünüm ama düşündüğün şey..."

Gözleri dolmuştu, bu konuyu hiç açmamalıydım ah aptal kafam. Belli ki babası onu taciz etmişti...

Umarım ailesine söylemiştir...

"Peki ailen biliyor mu?"

"Evet, hatta o gün anında onlara söyledim hatta o adam beni zorla evine götürmeye çalıştı ama ben direndim, benim adımı söylemesi bile o kadar rahatsız ediciydi ki... Onu ittim ve kaçmaya başladım alelacele annemi aradım ve durumu anlattım tam annemle konuşurken adam bana yetişti ve telefonu elimden aldı. Hiç bilmediğim bir yerde, ıssız bir sokakta o adam ile yalnız kalmıştım."

Bunları anlatırken gözlerinden yaşlar süzülüyordu.

"Bana dokunmaya başladı ben ise onu itiyordum sürekli. 'Bana dokunma!' diye bağırıyordum sürekli. Bir süre sonra bana vurmaya başladı ama ben vazgeçmeme konusunda kararlıydım. Dokunuşları o kadar rahatsız ediyordu ki... Bana en son tokat attığını hatırlıyordum bir de o iğrenç kahkahasını..."

"O-o gün ne oldu?"

"Neyse ki sadece bana dokunması ile bitmişti bu mesele ama her biri bana istemediğim halde dokunduğunda o anı hatırlıyorum, sırf o pislik yüzünden 8 ay psikolojik tedavi görmüştüm. Ben aslında çok duygusal biriyimdir..."

Burnunu çekti ve anlatmaya devam etti.

"Ben bayıldıktan sonra annem ve babam gelmiş oraya, babam o pisliği hastanelik etmiş, bunu öğrendiğimde gerçekten sevinmiştim, anneme yaptıkları yetmezmiş gibi bana da zarar vermişti. Ya her şeyi geçtim, ben onun oğluydum ya, oğlu!"

Hıçkırarak ağlıyordu ve ben ona moral bile veremiyordum, en çokta bu koyuyordu...

"Ama beni evlat edinen babam, o gerçekten harika bir insandı. Ciddiyim şu ana kadar hiçbir kötülüğünü görmedim. Hem anneme hem bana hem de etrafındaki bütün insanlara iyi davranıyor, tabii sadece hak edenlere..."

"Baban gerçekten harika biriymiş."

"Evet öyle."

"Peki bir şey daha soracağım."

"Sor Jongho."

"İlk olarak şunu söyleyeceğim, az önce yaptığımdan dolayı özür dilerim amacım sana dokunmak değildi, sa-"