Gelen kuş sesleriyle gözlerimi açtım "Günaydın sevgilim" Jimin dudağıma minik bir öpücük kondurarak gömleğini üstüne geçirdi.
"Beni neden uyandırmadın ?" "Sevgilim sen işe gitmek konusunda emin misin ?" "Evet Jimin" Dedim "Ama Soo jin evde tek kalıyor"
"Jimin bakıcı gelecek" "Bu devirde bakıcıya güven mi olur ?" "Evin her yerinde kamera var merak etme ben anneyim önlemimi almak zorundayım" Dedim
"Acıkdığında" Dedi Jimin "Jimin 1 ay geçti eskisi gibi illa emzirmeme gerek yok, artık biberon kullanabilir" "Peki madem öyle olsun" Dedi Jimin
Yataktan çıkarak dolabı açtım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jimin takım elbisesini giyinince yanıma gelerek arkamdan bana sarıldı.
"Bence bu fizik bir çocuğu daha kaldırır" Jimin'in dediğiyle güldüm. "Belki Soo jin büyüdüğünde" Jimin sırıttı. "Umutlanmalı mıyım ?" Kafamı hayır anlamında salladım.
"Boşuna umutlanma" Dedim, Jimin' dudak büzdü. Birlikte aşağıya indik. "Bakıcı ne zaman gelecek ?" Dedi Jimin, Jimin'in dediğiyle zil çaldı.
Kapıyı açtım. "Hoşgeldin Hye sun" "Hoşbuldum Bayan Park" Dedi "Soo jin şuan bizim odada uyuyor uyanınca ona ılık süt ver lütfen biberonu beşiğinin yanında bezleri çocuk odasında kıyafetler de orda"
Hye sun beni onaylayınca son kez Hye sun'a döndüm. "Altını değiştirirken onu yatağa koyduğunda dikkat et dönüp düşmesin he birde bezi güzelce bağla ki bazen çok sıkıyor ve karnı kızarıyo-"
"Sevilim hadi Hye sun zaten dadı eminim ki o ne yapacağını bilir" "He yani ben bilmiyorum öyle mi ? Anneyim ben anne! Tabii endişeleneceğim" "Peki sevgilim artık çıksak mı ? Geç kaldık da" Hye sun'a döndüm.
"Lütfen dikkatli ol gözünü ondan ayırma" "Rose daha çok küçük kaçacak hali yok ya" Dedi Jimin "Merak etmeyin gözünüz arkada kalmasın" Hye sun'a gülümseyerek Jimin'in arabasına bindim.
"Gitmesem mi işe ? Ya düşüp beyin kanaması geçirirs-" Jimin dudaklarını dudaklarıma bastırınca sustum. Geri çekildiğinde gözlerine baktım. "Emin ol ki o iyi olacak...kendin için endişelen, deliriyorsun" "Bu delirmek değil! Annelik"
"Rose bende endişeleniyorum ama Hye sun güvenilir birine benziyor, evin heryerinde kamera da var-" "Biliyorum da kendimi merak etmekten alıkoyamıyorum" Dedim
"Meraklanma zaten 2-3 saat işimiz var sonra hemen eve döneriz" Dedi "Tamam, peki o zaman" Dedim
•••••
Hızla arabadan inerek eve girdim. "Hoşgeldiniz Bay ve Bayan Park" Dedi Hye sun "Hoşbulduk" Diyerek merdivenleri çıktım.
Karşımdaki odaya girdim. Soo jin ağzında emziğiyle birlikte beşikte yatıyordu. "Anneciğim beni özledin mi ? Hee beni özledin mi ?" Diyerek Soo jin'i kucağıma aldım.
"Annecik seni çok merak etti meleğim" Dedim, Jimin yanımıza gelerek kollarını belime sardı ve kafasını omzuma koymuş yatan Soo jin'in yanağını öptü.
Soo jin'in boynunu öptükten sonra güldü benim de boynumu öptü. "Aynı his, aynı tat" Diyince gülerek ona döndüm. Jimin dudaklarıma yaklaşmaya başlayınca güldüm bende ona yaklaşmaya başladım.
Dudaklarımız tam birbirine değerken Soo jin'in gaz çıkarmasıyla Jimin geri çekildi. "Hadi ama kızım babaya bu yapılır mı ya ?!" Dedi, ben gülerken Jimin yanıma gelip dudağını dudağıma bastırdı.
Geri çekilince odanın kapısı açıldı. "Ben artık çıkıyorum Bayan Park" "Tamam Hye sun iyi geceler" "Size de iyi geceler" Hye sun odadan çıkınca Soo jin'e baktım.
Gözleri yavaş yavaş gidiyordu. Yanağına minik bir öpücük kondurarak onu beşiğe yatırdım. "İyi geceler benim meleğime" Soo jin'in gözleri kapanmak üzereydi.
Hafiften beşiği sallamaya başladım. Jimin'e dönerek elimle ışığı kapatmasını işaret ettim. O da ışığı kapatarak yanıma geldi.
Gömleğinin düğmelerini açarken Soo jin'i izliyordu. "Senin gibi çok güzel" Dedi sessizce
"Onu bana benzeten ilk kişisin" Dedim, Jimin saçlarımın arası öptü. "Ve tek kişi olmak istiyorum" Kafamı kaldırınca dudağıma küçük bir öpücük kondurup banyoya gitti.
