Kahkaha Hastanesi // Drarry

+

Harry odasına girdiğinde yıllar sonra ilk kez Muggle Televizyonunu açmıştı. Amacı sadece zamanın hızlı geçmesini sağlamaktı.

Televizyonda bir yemek programı açık olsa bile Harry onu asla dinlemiyor, kendi kafasında Draco geldiğinde yapacağı açıklamayı düşünüyordu. Draco geldiğinde hepsini unutacağını ve doğaçlama devam edeceğini biliyordu ama bunu yapmak sakinleşmesini sağlamıştı.

Draco'nun kanayan burnu aklına geldiğinde sinirle yumruğunu sıktı. Korumalardan bir tanesi büyük ihtimalle Draco zorluk çıkardığı için onu yumruklamış ve burnunun kanamasına sebep olmuştu. İşte Harry sadece o adamı bulmak ve aynısını da ona yapmak istiyordu.

Kapı açıldığında hızla kapıya baktı ve platin sarısı saçları görmeyi diledi.

Tanrı dileğini kabul etmemiş olacak ki, gelen Cedric'ti.

"Cedric..." Dedi Harry hayal kırıklığı ile.

"Başka birini mi bekliyordun?" Dedi Cedric yüzünden eksilmeyen gülümsemesi ile.

"Evet mesela platin sarı saçları ve gümüş gözleri olan kişisel bakıcımı." Dedi yine o meşhur kahkahalarından atarak. Sahteydi, ve bunu sadece Harry biliyordu. Draco olsa anlardı ama Draco yoktu.

"Eh, sende bu kişisel bakıcın ile idare edeceksin."

Harry'nin gözleri şokla açıldı, bir yandan da çaktırmadan aşırı bir tepki vermemek için elini tırnaklıyordu. "Ki-kişisel bakıcı mı?" Dedi, yine de kekeleyerek.

"Evet, yeni geçici kişisel bakıcın benim." Dedi Cedric yatağın yanındaki koltuğa otururken. "McGonnagal tanıdık bir yüzün seni daha rahat hissettireceğine karar verdi."

"McGonnagal," diye sinirle mırıldandı Harry sessizce. "Her şey onun başının altından çıkıyor."

"McGonnagal'a niye bu kadar sinirlisin? Anlatmak istersen dinlerim."

"İstemem." Dedi Harry sertçe. "Bu günlük bir isteğim yok. Yani istediğini yapabilirsin. Yarın Draco'nun revirden dönmesini bekleyeceğim."

Cedric'in gözlerinden bir anlık kararsızlık geçti ve oturduğu koltukta doğruldu. "Haberin yok mu?"

"Neyden?"

"Draco," dedi Cedric. "İzine ayrıldı."