(16) Bury a Friend

8 1 0
                                    

Öğle vakitlerinde başımın ağrımasıyla uyanmak zorunda kaldım.Her şey üst üste gelmişti,nasıl başa çıkacağımı bilemedim.Yine kaçmakta buldum.Buralardan uzaklara gitmekte.

Üatümdeki örtüyü kenara fırlattım.Yavaşca yerimden kalkdım.Her zaman ki sabah rutinlerimi yaptım.Kahvaltı için mutfağa gittiğimde,iki arkadaşımda bana bakıyorlardı.Kaç gündür hiç kendim gibi davranmamıştım,bu yüzden meraklıydılar ve endişeli.

"Öyle bakıp durmaya devam mı edeceksiniz?"

Deniz:"Biz senin arkadaşların değil miyiz? Sana yardım etmek istiyoruz"

Edibe:"Evet,anlat bize ne oldu?"

İç çekerek sandalyeye oturdum.

"Uzun hikaye doğrusu,o yüzden özet geçeceğim"

Başlarını olumlu anlamda salladılar.

"Ölen kardeşimi size hiç anlattım mı?"

Edibe:"Vur kaç kazasına kurban gitmemiş miydi?"

Başımla onu onayladım.

"Geçenlerde Girayın babasının mahkemesi vardı,ona gittim"

Pür dikkat beni dinliyorlardı.

"Sonra hiç öğrenmek istemeyeceğim bir şey öğrendim"

Deniz elimi tuttu.

"Tunay"

Cümlemi tamamlayamadım.

Edibe:"Tunay mı?"

Deniz:"Yoksa-"

"Kardeşimi öldüren kişi Tunaymış"

İkiside şokla ağızlarını açmışlardı.Bir süre birbirlerine bakıp,olayı kavramaya çalıştılar.

Edibe:"Sen ciddi misin?!"

Edibe yerinden kalkıp yanıma geldi ve bana sarıldı.

Bir süre kimse konuşmadı,öylece birbirimize sarıldık.

"Mahkemeden birkaç gün sonra Tunayı çağırdım konuşmak için"

Edibe:"Aşırı sinirlendim birde bizle takılmaya çalışıyordu!"

Deniz:"Ne açıklama yaptı?"

"Biraz konuştuk sonra ben sinirlendim ve yerdeki taşla kafasını yardım"

Gülmeye başladım.Gerçekten yaşadıklarım o kadar acınasıydı ki.

Edibe:"İyi yapmışsın"

Deniz:"Ne!"

"Sonra ambulans,hastane falan"

Edibe:"Bir tane de ben geçirseydim keşke"

Deniz:"Sana eşlik ederim"

Fark ettim de yakın arkadaşlarıma bile bir şeyler anlatmak zor gelmiş bana.Şimdi fark ediyorum anlatınca biraz olsun hafifliyor yaran.

"Aslında sizinle konuşmak istediğim bir konu var"

İkiside bana bakıyordu.

"Ben bir süre buralardan uzaklaşmak istiyorum,o yüzden memleketime döneceğim"

İkiside ayaklandı.

Deniz:"O zaman bizde geliyoruz"

Edibe:"Evet birlikte uzaklaşalım buralardan"

"Saçmalamayın,hep beraber okulu dondurup gidemeyiz"

Edibe:"Gidebiliriz!"

Deniz:"Evet!"

Kawaranai Sora Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin