Kawaranai Sora

-The end-

Hızlı gelişen olayların sonucunda sabah kendimi girayın yatağında yatarken buldum.Dün geç vakitlerde geldiğimiz için eve gitmemem için ısrar etti.Bende kıramadım onu.Birlikte uyuduk.Sabah gözlerimi açar açmaz onun yüzüyle karşılaşmak beni bu kadar mutlu edeceğini nereden bilebilirdim ki? Ona karşı birçok duygu hissediyordum.Öfke,kırgınlık,mutluluk.Belki de bu kadar duyguyu hissedip kabullendiğim için aşk denen şey bizim için gerçekleşmişti.Yeni başlangıç yapmak için bu manzara benim içim pahabiçilemezdi.

Giray yerinde kıpırdandı,bir süre sonra gözlerini açtı.

Kocaman gülümsedi bana.

Giray:"Günaydın"

Bende onun gibi gülümsedim.

"Günaydın"

Kimse bir şey demeden birbirimizi izledik.O an içimizden onlarca duygu ve düşüncr geçmişti.En çokta ne olacaktı şimdi heyecanı vardı içimizde.

Giray:"Keşke her sabahım böyle başlasa"

Kıkırdayarak yerimden doğruldum.

"Kalk hadi,kahvaltı yapalım"

Giray yerinden hızlıca doğruldu.

Giray:"Ben hazırlayacağım sen sadece bekle"

Yataktan tamamen kalkıp gerindim.

"Olmaz,sana yardım edeceğim"

Giray:"Aklı sıra sabah erken uyanıp,kahvaltı sürprizi yapacaktım"

Surat asmaya başladığında bile sevimli oluyordu.

"Böyle surat asmanı yasaklıyorum çünkü fazlasıyla tatlı oluyorsun"

Giray bana yastık fırlattı.

Giray:"Yeni evlenmiş çiftler gibiyiz biraz utandım"

İkimizde gülüyorduk.

Keşke o olayların yaşanması gerekmeseydi ve hep böyle güzel anılarımız kalsaydı hatıralarımızda.Yine de buna rağmen birbirimize tutunmayı seçmiştik.Aşk denilen bu yoğun duygu böyle bir histi demek.

Birlikte kalkıp mutfağa geçtik.Kahvaltılık bir şeyler hazırladık ve masayı kurduk.Masaya oturduğumda beni hüzün ve mutluluk kapladı.Girayda benim durumumu fark etmişti.

Giray:"Sorun ne? Bir şey mi oldu?"
Yanıma gelip beni kontrol ediyordu.

"Bir sorun yok,sadece biraz tuhaf duygulara kapıldım"

Giray:"Bundan sonra seni asla yalnız bırakmayacağım,o yüzden kendini yalnız hissetme"

Başımı olumlu anlamda salladım.

"Yemeğimizi yiyelim hadi"

Yerine geçti.Birlikte kahvaltı yaptık.Küçücük bir aktivite bile böyle huzurlu hissettirmişti beni.Sahi en son ne zaman böyle hissetmiştim? Uzun zaman geçmiş gibiydi.

Kahvaltıdan sonra biraz daha birbirimizle vakit geçirip,eve dönmeye karar verdik.Bizimkiler beni merak ettiklerinden emindim.Onlara bir süre uzakta olacağımı söylemiştim ama şimdi döndüğüme göre bu ayrılıkta bitmeliydi.

Hızlıca hazırlanıp evin yolunu tutduk.

Giray:"Nedense anılarım canlandı"

"Uzun zaman geçmiş gibi geliyor değil mi her şey?"

Giray başıyla onayladı.

Eve vardığımızda indik.Kısacık zamanda onları bu kadar özleyeceğim aklıma gelmemişti.