Teen | Taennie

31

"Kusuruma bakmayın, bu gün iş yemeğiniz olduğundan haberim yoktu." Dedi Taehyung.

"Hiç sorun değil evladım, bizim de bu kadar çabuk iş yemeği olacağından haberimiz yoktu."diyerek Taehyung'a destek oluyordu büyükannem. Erkek arkadaşımın o olduğunu öğrendiğinde de bayağı sevinmişti. Sonuçta Taehyung'u 4 senedir yakından tanıyordu.

Babam Taehyung'a öldürücü bakışlar attığı için Taehyung yemekten yiyemiyordu. Elindeki çatalı alıp yemeğe batırdım ve onun ağzına götürdüm. Ancak böyle yiyordu.

Jongin içeri girdi ve yerine oturmadan, "Anne baba kalkalım mı artık?" dedi.

"Ah evet geç olacak, biz artık kalkalım." Jongin'in annesinin konuşması üzerine babası da kalktı ve odadan benim ailem ile beraber çıktılar.

Annem kapıdan çıkmadan önce "Jennie hadi misafirlerimizi yolcu edelim ayıp oluyor." dediği için ayağa kalktım. Eteğimi düzelttikten sonra Taehyung'a döndüm. "Odama çık sen Taehyung, merdivenden sonra sağdan ikinci kapı."

"Jennie, beni çok bekletme olur mu?"

"Hmhm." Mırıldandım gülümsüyorken ardından odadan çıktım.

Jongin ve ailesini yolcu ediyorduk, Jongin kapının dışında kıvranırken ailesinin bize dönük olmasını fırsat bilen büyükannem, kapıdan dışarı çıkıp Jongin'in yanına gitti.

"Ne oldu evlat?"

"Yediğim bir şey dokundu her halde."

"Onu demiyorum, yaptıkların yanına kâr mı kalır sanıyordun?"

"Ne?"

"Seni torunumun etrafında görürsem bu sefer tuvalete yetişemeden kiloduna sıçarsın, anladın mı beni!?"

Jongin şaşkın şaşkın bakarken büyükannem gülümseyerek onun ailesiyle de vedalaştı. Bu kadın yıllardır çalışan oyunculara taş çıkarırdı gerçekten.

Arkalarından kapıyı kapattığımızda, büyükannem ve benim yüzümdeki sahte gülücük silindi. Büyükannem elini çakmam için havaya kaldırdı ve ben de çaktım.

"Ne işler dönüyor?" dedi babam.

"Sen kendi işine bak oğul."

Ben merdivenlere adımladığımda babam ve annem aynı anda bana seslendi.

"Jennie!"

🪄

"Neyin nesi bu çocuk, ailesi kim?"

"Anne elli kez mi anlatacağım?"

"Jennie düzgün anlatmıyorsun!"

"Yukarıda beni bekliyor, yeter artık soru sormayın."

"Burada mı kalacak, seninle mi? Senin odanda mı?" Babam soruyordu bu kez.

Büyükannem ayağındaki terliği çıkarttı ve hafifçe kendi eline vurmaya başladı.

"Bir sorun mu var Hyun Suk?" dedi büyükannem.

Babam yutkunup konuştu, "Hayır anneciğim, lütfen terliğinizi geri giyin."

"Ben de öyle düşünmüştüm Hyun Suk."

"Anneciğim saçmalamayın lütfen, genç bir kız ve genç bir erkek aynı odada mı kalacak?" dedi annem. Babam da başını anneme katılırcasına sallıyordu.

Büyükannem babama korkunç bir bakış atınca babam sanki saçlarıyla oynuyormuş gibi davranıp gözlerini büyükannemden kaçırdı.

"Suzy beni konuşturma, oğlumla evlenmeden önce aynı evde yaşayan sen değil miydin?"