Make You Stay (Book 2 of You Trilogy)

Kabanata 23

Marahas akong bumuga ng hininga nang maramdaman ang paghawak ni Vince sa braso ko. Halos singhalan ko siya paglingon ko. 

"I'm sorry. Ayokong isipin mong kinakampihan ko si Rissa." mahinahon niyang sambit.

Umirap ako para pigilan ang pagkahulog ng lintek kong luha at binalibag ang kamay niya. I don't care if I act disrespectful towards someone I owe here. Nasagad na ako, eh!

Tinalikuran ko na naman siya upang mag-jog. I hope he got the sign. Gusto kong iwan niya ako rito dahil gusto ko talagang makahinga. 

"Miss alam kong gusto mong mapag-isa pero pasensya ka na, kailangan kong gamutin ang sugat mo." sumunod na naman ang lalaking talagang may matigas na ulo.

Hindi ko siya pinansin, imbes ay binilisan ko ang pagtakbo. Bahala siyang hingalin diyan. Sunod nang sunod, eh!

Nang ako naman ang hingalin ay wala akong choice kundi tumigil sa tapat ng puno ng niyog. Humarap ako sa dagat at pumikit para hayaan ang hanging pumasok sa ilong ko. The salty breeze somehow calmed my insides.

I can't believe I got myself into a fight again. Sinubukan ko namang magtimpi pero sinagad talaga ng bruhilda ang pasensya ko. And it sucks because in the end, I looked like the evil witch. Kahit na trigger lang ako ay ako pa ang naging masama. 

I know I used to care less about what other people think about me but heck, I can't help it still. Tao lang naman ako, may pakiramdam din.

"Ayos ka lang, Miss?" Vince asked in a concerned tone.

Obvious ba?

Matalim ko siyang tiningnan nang mapalingon ako sa kanyang gawi. Nakatayo siya sa tabi ko at nakadungaw sa'kin. Madilim ang kanyang namumulang mata habang pinapasadahan ang aking mga sugat. Kitang-kita ang mga ito dahil sa suot kong sports bra at shorts lang.

"Alam mo? Hindi rin kita maintindihan eh. Kanina lang parang ako pa ang sinisisi mo tapos ngayon umaakto kang concern? Ano ba talaga, Vince?" I can't help but to blurt out.

"Hindi naman kita sinisisi. I'm sorry if I acted a bit rash... I was just... I was just worried." pag-amin niya.

Bigla ay pumungay ang kanyang mga mata.

Napalunok ako nang mag-umpisang tumibok sa hindi pangkaraniwang bilis ang puso ko. 

"Why were you worried Vince? Para kanino? Kay Rissa ba?" diretso kong tanong.

Kumunot ang kanyang noo.

"Hindi ko siya nagawang tingnan, Miss." seryoso niyang sagot.

Pinaningkitan ko siya ng mata at pinagtaasan ng kilay. 

So.. is he insinuating that his eyes were all on me earlier?

"So you were worried about me." I stated with certainty. "Bakit, Vince? Do you like me?"

I saw how his eyes slowly went dark again. His adam's apple waved as his prominent jaw clenched hard. Siya ang naunang nag-iwas ng tingin. Narinig ko ang mabibigat niyang paghinga.

"Hahanapin ko si Esmeralda. I'll ask her to come here and treat your wounds. Mauna na ako." malamig niyang tugon bago naglakad papalayo.

Natulala ako habang tinatanaw ang malapad niyang likurang unti-unting naglaho sa aking paningin. 

He completely ignored my question. He didn't deny it. Is it possible that...

Oh fuck. I don't even want to imagine. Imposibleng gusto niya ako.