ᴀᴅᴏʀᴇ yᴏᴜ - ᴊɪᴋᴏᴏᴋ

༄ Çaresizlik... Suçluluk...

'Sevgilim dikkatli ol daha bugün taburcu oldun.'

'Ben iyiyim. Sadece yatmaktan bıktım. Eve gelmişken biraz dolaşmak istiyorum bahçeye çıkacağım.'

'Bekle koluna gireyim.'

Tüm ısrarlarına rağmen koluna girmişti Jimin. Birlikte çardağa oturdular. 'Ne kadar özlemişim. Iki hafta boyunca hastanede kaldım.' 'Beni mi ozledin evi mi anlamadım.' 'Evi özledim seni ne özleyeceğim.'

'Tamam o zaman evinle sana mutluluklar. Ben kendi evime gidiyorum.' 'Dur dur! Şaka yaptım.' Kalkmadan elini tutmuş sonrada öpücük kondurmuştu. 'Tabikide seni özledim. Senin sayende hayattayım. Hissettim Jimin. Bana seslenişini, beni istediğini, dokunuşlarını hissettim. Kalbini hissettim.'

'Ama aynı zamanda sana kızgınım.' 'Nedenmiş?' 'Zayıflamışsın. Taehyung söyledi yemek yememişsin.' 'Hemen yetiştirdi demek sana.' 'Sevgilim. Neden kendine bakmıyorsun.' 'Sen o haldeyken boğazımdan yemek geçmedi jungkook. Nasıl geçsin?'

'Yinede kendine her zaman iyi bakmalısın. Yoksa beni üzersin.' 'Özür dilerim bundan sonra dikkat edeceğim.'

Rüzgar çıkınca içeri geçtiler. Jimin merdivenden çıkmasına yardım etti. Odasına geçip yatağa yatırdı. 'Yine mi ya?' 'Çabucak iyileşmeni istiyorum. Hadi uyu.' 'Yarım saat önce kalktım zaten. Uykum yok. Ama sen yanıma yatarsan olur.' Gülümseyip yanına uzandı Jimin.

'Ee sarılmayacak mısın?' 'Hayır. Yaralısın jungkook.' 'Of Jimin. Fazla acımıyor. Hadi sarıl bana.' Biraz daha yaklaşıp kolunu beline koydu. Burnunu ise boynuna. 'Ne kadar özlemişim seni. Bir ruh gibiydin yatakta hareketsiz yatarken. Asla unutamıyorum. Çaresizlik, suçluluk-'

'Suçluluk mu? Ne alaka? Sakın bana kendini suçladığını söyleme.' Sustu Jimin. Hala bu olanların kendi hatası olduğunu düşünüyordu. 'O kurşun sana gelseydi asıl ben sucluluk çekerdim. İyiki bana geldi. Ben seni koruyacağıma söz verdim. Bu yüzden bir daha öyle hissetme. Kesin bu yüzden güçsüz düştün değil mi? Ah sevgilim...'

'Napayım. O an... O an öyle kötüydü ki. Hiç bu kadar berbat hissettiğimi hatırlamıyorum. Küçükken bile böyle üzülmedim. Sen benim her şeyimsin.'

'Sen de benim her şeyimsin.' Kafasını yana çevirip alnına öpücük koydu jungkook.

...

'Ilk önce geçmiş olsun jungkook bey.' Jimin jungkook ve annesi karakola hala göz altinda olan babasını gormeye gelmişti. Görmek derken son iki söyleyecekleri vardı. Sonrada bir daha görmeyeceklerdi o pisliği. 30 yıl hapis kararı cıkmış yarın sevk edilecekti.

'Teşekkür ederim.' 'Birazdan sizi görüştüreceğiz ardından bayan jeon gidebilir. Sadece beş dakika ama.' 'Evet biliyoruz.' Beklemenin ardından jungkook gitti ilk. Babası duvarın yanındaki boylu boyunca tahta yatağın üzerinde uzanıyordu. 'Kalk.' Sesi duyan adam hızla doğrulmuştu. 'Oğlum. Iyileşmissin.'

'Oğlum deme bana!' 'B- ben yaptıklarım için çok pişmanım-' 'En azından anlamış olman güzel. Ama geç kaldın. Kendi hayatını kendin batırdın.' 'Sana zarar vermek istememiştim.' 'Ben senin oğlun falan değilim. Hapishanede kalan ömrünü acı içinde geçireceksin bir tane bile ziyaretçin olmayacak.'

'Bunları demek için mi geldin.' Jungkook elindeki dosyayı uzattı. 'Şirketin batmasına izin veremem değil mi? Bana devretmen için imzanı alacağım.' 'Neden sana vereyim?' 'Benden başka geçecek var mı? Bir yararın dokunmuyor bari bunu yap.' Babası başını eğdi ve imzasını attı. Yolun sonuydu artık onun için.

Çıkacakken durmasını söyledi. 'Annen ve kardeşin. Onları da görmek istiyorum.' 'Benden sonra annem girecek. Haketmiyorsun ama yinede seninle konuşacakları olduğunu söyledi.' Son kez baktı yüzüne ardından dışarı çıkıp sevgilisine sarıldı.

'İyi misin?'

'Iyiyim. Sarıl bana.'

Kokusunu icine çekti. Şuan tek istediği eve gidip doya doya öpmekti onu. Annesi girip çıktığında ağlıyordu. 'Şimdi ne olacak?' 'Şirkete uğramam gerekiyor.'

'Gerçekten o koskoca şirketin başına mı geçeceksin?' '2 yıl sonra evet. Hazırlanmam uzun sürecek. Yinede o vakite kadar ilgileneceğim. Böyle böyle öğreneceğim sonuçta.'

'Çok havalı!'

Jimin gülümseyerek yanağına öpücük kondurdu. Jungkook muzipce gülerek kulağına yaklaştı. 'Eve gidip seni doya doya...' 'Ya kook! Daha tam olarak iyileşmedin.' 'Jimin bir ay olacak neredeyse. Iyiyim ben ve seni çok özledim. Bu akşam kaçışın yok bebeğim.' 'O halde akşama seni evde bekliyorum benim de sürprizim olacak.'

Jimin yine Jungkook'u etkilemişti bi sözüyle. Zaten onun bu cüretkar halleri hep hoşuna gitmişti. En çok da bu yüzden aşıkti.

Annesini eve bıraktıktan sonra şirkete geçti. Müdür yardımcıları ve yonetim kurulundaki diğer isimlerin de desteğiyle bir kaç bilgi edindi. Bu yaşına kadar şirkete en fazla bes kez gelmisti. Neyin ne olduğunu bilmiyordu ama öğrenecekti.

Önünde kocaman bir gelecek vardı jungkook'un. Jimin annesi ve kardeşi. Bu üç kişiye gözü gibi bakacaktı artık. Büyüyecek iş adamı olacakti. Belli mi olur belkide asıl memleketi olan Busan'a döner işine orada devam ederdi.

༄

HEEELLLOOOO

BUGÜNKÜ KONSER ÇOK GÜZELDİ İZLEDİNİZ DEĞİL Mİ? JUNGKOOK'UN DÖVMELERİ... JİMİN'İN PİERCİNGİ AĞAĞAĞHH TEK KELİMEYLE HARİKAYDI