Kar Tanesi|Texting

1.7

"Dolunay, kantine gideceğim. Kalksana." Yanımda benim kalkmamı bekleyen Ege ile başımı sıramdan kaldırıp onun geçmesi için yol verdim ve ondan sonra da etrafıma bakınıp Arden'i aradım. Sınıfta hiçbir yerde onu göremeyince Burak'ın yanına gitmiş olabileceğini düşünüp ben de abimlerin sınıfına gitmeye karar verdim.

"Selam." diyerek Okyanus'un yanındaki boş yere oturduğumda Okyanus da sabahtan beri bunu bekliyormuş gibi hızla kafasını omzuma yaslayıp konuştu. "Azıcık uyuyayım mı?" Başını elimle omzuma daha çok bastırdığımda bunun uyuyabilirsin demek olduğunu anladı. Önümüzde oturan Uzay ve Berk de bize doğru döndüğünde ikisine gülümsedim.

"Arden nerede?" diyen Berk'e bilmiyorum demek adına omzumda yatan Okyanus'u unutup omuz silktiğimde Okyanus rahatsızca kıpırdandı, ben de konuşmaya başladım. "Uyuyordum ben, Ege kantine gideceğim diyince uyandım. Kalktığımda Arden yoktu sınıfta."

"Burak'ın yanına gitmiştir." dedi Uzay umursamazca. Berk de ona cevap olarak konuştu. "Ayıp ettin kıza, özeline burnunu soktun resmen."

"Bizim aramızda özel mi var Berk? Doğduğumuzdan beri hepimizin hayatı birbirimiziz."

"Olabilir. Kız oğlum sonuçta bu, kendine ait hayatı olması normal. Sen öyle bodoslama dalamazsın hayatına."

Okyanus ikisinin yükselen seslerine tepki olarak konuştu. "Biraz susun ya." Kimse Okyanus'u takmayınca bu sefer ben konuşmaya başladım. "Uzay, bence de kız haklı. Doğduğumuzdan beri yediğimiz içtiğimizin ayrı gitmiyor olması sana bu hakkı vermiyor."

"Kendi adam gibi gelip söyleseydi o zaman."

"Kızıyorsunuz ki her şeye. Söylemeye cesaretimiz mi var?"

"Yoksa sen de mi saklıyorsun bir şeyler?" Abimin şüpheyle sorduğu sorudan sonra saniyelik Berk ile bakışıp ardından olumsuzca kafamı salladım. "Hayır, nereden çıkardın?"

"Sizi korumak istememizden kaynaklanıyor bu yaptıklarımız, sizi kısıtlıyormuşuz gibi konuşmayın. Sizi kısıtladığımızı gördünüz mü hiç? Onu giyemezsin, onunla konuşamazsın diyen hödüklerden değiliz çok şükür."

"Konuşamazsın demiyorsunuz ama konuşmamıza fırsat da vermiyorsunuz."

"Dolunaycığım, sen çok konuştun, konuştukça omzun sallanıyor. Rica etsem susar mısın?" diyen Okyanus ardından eliyle ağzımı kapatınca bu konu da burada kapanmış, Berk ve Uzay ise akşamki maç muhabbetlerine geri dönmüşlerdi. Ben de zil çalana kadar Okyanus'un başına başımı yaslayıp gözlerimi kapatmıştım. Eh, ne kadar uyusak kârdı sonuçta.