Kar Tanesi|Texting

4.2

Kamyoncu Rüştü Abi: Selamın aleyküm, hayırlı işler.

Dolunay: Hoşgeldin kamyoncu.

Kamyoncu Rüştü Abi: Hoşbulduk.

Kamyoncu Rüştü Abi: Ne yapıyorsun?

Dolunay: Yatıyordum öyle.

Dolunay: Sen?

Kamyoncu Rüştü Abi: Ben de aynen.

Kamyoncu Rüştü Abi: Bu aralar içim sıkılıyor sürekli.

Dolunay: Yaa benim de.

Dolunay: Her an bir şey olacak gibi böyle.

Dolunay: Sürekli etrafta mutsuz mutsuz geziniyorum.

Kamyoncu Rüştü Abi: Geziye gel.

Kamyoncu Rüştü Abi: Hem belki içimizdeki bu kötü histen kurtulmuş oluruz.

Dolunay: Gezide de çıkmayacaksın değil mi karşıma?

Kamyoncu Rüştü Abi: Bir şey söyleyemem.

Kamyoncu Rüştü Abi: Dolunay beni öğrendiğindeki tepkinden çok korkuyorum.

Kamyoncu Rüştü Abi: Beni bir anda hayatından çıkartmandan çok korkuyorum.

Dolunay: Kim çıkarsan çık, böyle bir şey yapmayacağım.

Kamyoncu Rüştü Abi: Beni öğrendiğinde yüzündeki hayal kırıklığını görmeye hazır hissedemiyorum kendimi.

Dolunay: Hayal kırıklığı yaşamayacağım biri olduğunu biliyorum.

Kamyoncu Rüştü Abi: Emin olmasan iyi edersin.

Kamyoncu Rüştü Abi: Böyle konuşunca çok ağlayasım geldi.

Kamyoncu Rüştü Abi: Ne yapıyorsun kızım sen bana?

~

2 çiçek ve dalları

Berk: Arden.

Berk: Duyduklarım doğru mu?

Okyanus: Neler oluyor?

Berk: Arden evden ayrılıp Burak ile yaşamaya karar vermiş.

Ege: Ne?

Uzay: Ne?

Dolunay: Ne?

Arden: Bu sizi niye ilgilendiriyor?

Okyanus: Ateş Amcaları nasıl bırakabiliyorsun?

Arden: Zaten gerçek ailem onlar değildi.

Dolunay: İnanamıyorum, böyle bir şeyi nasıl söylersin.

Ege: Onlar sana gerçek bir aile oldu, Arden.

Uzay: Biz de öyle.

Berk: Nasıl hepimizi bir kalemde silip atabiliyorsun?

Arden: Boş yapıyorsunuz.

Uzay: Asıl boş olan şey senin kafanın içi.

Arden: Yeter.

Arden: Siz evlatlık olma hissini bilemezsiniz, tamam mı?

Okyanus: Ulan ne zaman sana evlatlık olduğunu hissettirdi o insanlar?

Okyanus: Veya biz?

Okyanus: Kızım sen mal mısın?

Arden: Bana mal diyemezsin.

Okyanus: Olmasaydın demezdim.

Berk: Arden, bak.

Berk: İstersen buradan, istersen geleyim size konuşalım.

Berk: Belli ki kendinde değilsin, karar verme yetini kullanamıyorsun güzelim.

Berk: Biraz bize güven, bunca yılın hatırına.

Arden: Sadece sen gel.

Dolunay: Biz de bayılmıyoruz senin gibi bir deliyle uğraşmaya.

Berk: Dolunay!

Dolunay: Ne, Dolunay ne?

Dolunay: Bıktım artık.

Berk: Hepiniz 5 dakika içinde parktaki yuvarlak masada olun.

Berk: Gelmeyeni zorla getirtirim.

Uzay: Kol değneğim bunu beğendi.