bodyguard | vmin

twenty two

İki gün sonra...

"Jimin? Hazır mısın?"

"Evet, geliyorum."

~

"Burada bu kadar çok oyun olduğunu unutmuşum! Önce hangisine binsek?"

Heyecanla Taehyung'a baktım ve onun da gülümseyerek bana baktığını gördüm.

"Ne?"

"Bir şey yok."

"Hayır, söyle!"

"Seni böyle mutlu görmek çok güzel."

Gülümseyerek hafifçe başımı eğdim.

"Teşekkür ederim. Pekala, ilk olarak nereye gidelim?"

"Nereye istersen, bu senin gecen."

"Perili eve gidelim o zaman, hadi!"

Taehyung şaşkınlıkla gözlerini açtı.

"Ciddi misin? Burada onlardan olduğunu bilmiyordum."

"Korkmazsın, değil mi?"

Taehyung gözlerini devirdi.

"Ne tarafta?"

"Bu tarafta, ben sana gösteririm."

Kolunu tuttum ve onu arkamdan çekiştirdim.

"Bak! İşte orada!"

"Şu uzun, garip bina mı? Ne kadar klişe."

"Hadi ama, yapma böyle. Bu, hayatımda girdiğim en korkunç perili evlerden biriydi. Seni çığlık atmamaya çalışırken görmek istiyorum."

"Ben çığlık atmam."

Ona bakıp gözlerimi devirdim.

"Göreceğiz."

Perili eve yaklaştık. Girişte elinde kırmızı bir balon tutan bir palyaço vardı. Ben palyaçonun yanından geçip gittim ama Taehyung orada kaldı.

"Taehyung?"

"Ne?"

"Neden durdun?"

"Durmadım."

Taehyung'a bakmak için arkamı döndüm ve onu gözlerini tehditkar bir şekilde palyaçoya dikmiş halde buldum.

"Bir... sorun mu var?"

"Hayır."

"Pekala. İçeri girelim mi?"

"Ona güvenmiyorum."

"Neye? Kime?"

"Oradaki şeye. Ona güvenmiyorum."

"Palyaçoya mı?"

Bize el sallayan palyaçoya baktım. Yüzü beyaza boyanmış, dev gibi kırmızı dudakları ve sivri dişleri vardı. Elinde tuttuğu balonun üzerine üzgün surat çizilmişti.

"O bir palyaço, Taehyung. Hadi ama, içeri girmek istiyorum."

Onu kolundan tutup çektim, gönülsüz bir şekilde beni takip etti.

"Palyaçolardan korkuyor musun?"

"Ben hiçbir şeyden korkmam."

"Öyle diyorsan öyledir."