Girls 2

Πώς να σκοτώσεις τη γυναίκα σου χωρίς να τιμωρηθείς

Ο αριθμός των γυναικοκτονιών αυξήθηκε με τη δολοφονία της Καρολάιν. Χρειάστηκαν 40 μέρες για να ομολογήσει ο σύζυγός της, Μπάμπης. Για να παραδεχτεί ότι σκηνοθέτησε τον θάνατό της, προκειμένου να γλιτώσει τη φυλακή. «Για να μεγαλώσει το παιδί με τον πατέρα του», όπως είπε ο ίδιος στην ομολογία του.

Το παιδί που έμεινε χωρίς μητέρα, εξαιτίας του πατέρα. Το παιδί που ήταν μάρτυρας της δολοφονίας και αναγκάστηκε να αγγίζει το άψυχο σώμα της, προκειμένου να πετύχει η σκηνοθεσία του πατέρα. Το παιδί που κακοποιήθηκε ψυχολογικά και θα φέρει ένα σκληρό τραύμα για το υπόλοιπο της ζωής του. Η γυναικοκτονία που δεν έχει τέλος.

Ο δεύτερος θάνατος της Καρολάιν
Όχι ότι εκπλήσσεσαι (δυστυχώς) με τα σχόλια που κατηγορούν τη γυναίκα που δολοφονήθηκε. «Τον είχε απειλήσει με διαζύγιο και εγκατάλειψη», «Ποιος ξέρει τι του έκανε όλο αυτό το διάστημα και τον έφτασε σε αυτό το σημείο». Ένας οχετός εμετικών σχολίων από ανθρώπους που επιμένουν σταθερά στο victim blaming. Γνωστά ενημερωτικά sites που καταλαβαίνουν τον καημένο τον Μπάμπη που έχασε το μυαλό του. Θόλωσε ο άνθρωπος. Τον έδιωχνε από την κρεβατοκάμαρα. Κατέστρεψε τη ζωή του νέος άνθρωπος. Είναι και πιλότος. Είναι και εμφανίσιμο παλικάρι.

Ο επόμενος που θα προβεί σε γυναικοκτονία, να μην είναι τόσο χαζός

Εδώ και λίγες ώρες, παρακολουθούμε με ανοιχτό το στόμα ένα βίντεο που διαρκεί μόλις 30 δευτερόλεπτα, αλλά περιγράφει όλη τη νοοτροπία που κρύβεται πίσω από τη γυναικοκτονία. Ο Σταύρος Μπαλάσκας, συνδικαλιστής αστυνομικός καταφέρνει να πετύχει δύο πράγματα. Να σκοτώσει ξανά την Καρολάιν και να δώσει οδηγίες σε επίδοξους δολοφόνους. Γράφει το δικό του εγχειρίδιο οδηγιών μέσα σε μισό λεπτάκι ακριβώς.

«Δείχνει ότι είναι βλάκας. Διότι εκείνη τη στιγμή που σκότωσε τη γυναίκα του, εάν ήταν ατυχές γεγονός, μέσα στον θυμό του ή ότι τα 'χασε και τρελάθηκε, εάν έπαιρνε την αστυνομία επιτόπου, θα πήγαινε 4 χρόνια φυλακή. Γιατί θα πήγαινε εν βρασμώ ψυχής, σε ενδοοικογενειακό καυγά, με πρότερο έντιμο βίο, άντε να πήγαινε 5-6 χρόνια φυλακή. Είναι νέο παιδί». Κάθε λέξη και ένας εμετός. Ο κος Μπαλάσκας καταφέρνει να μετατρέψει τη «γυναικοκτονία» σε «ενδοοικογενειακό καυγά» και να εκλογικεύσει τη δολοφονία, επειδή εντάξει μωρέ, τα 'χασε. Τον αποκαλεί βλάκα, όχι φυσικά επειδή είναι στυγερός δολοφόνος, αλλά επειδή δεν του έκοψε να πάρει επιτόπου ένα τηλέφωνο την αστυνομία και να κάνει φυλακή μία 5ετία.

Ενημερώνει τους επίδοξους γυναικοκτόνους πώς να διαπράξουν το έγκλημα (πνιγμό, πυροβολισμό, δεν έχει σημασία) και πώς να μην φάνε τη ζωή τους στη φυλακή. Θα έχουν τιμωρήσει την πουτ@ν@ όπως της αξίζει και θα συνεχίσουν τη ζωή τους. Θα το κάνουν και στις επόμενες γυναίκες που θα γνωρίσουν; Ίσως, αλλά μικρή σημασία έχει. Το σημαντικό δεν είναι να μην διαπράττεις τον φόνο, αλλά να ξέρεις πώς να το κάνεις like a pro. Γιατί άντρας είσαι, θα χάσεις την ψυχραιμία σου και πρέπει να προστατεύσεις την οικογενειακή γαλήνη (;). Αν λοιπόν χρειαστεί να πάρεις τον λαιμό της στα χέρια σου, συγγνώμη την κατάσταση εννοούσα, να το κάνεις. Και μετά να δράσεις έξυπνα.

Δεν ήταν έγκλημα πάθους, ήταν γυναικοκτονία
Σε αυτά τα λόγια κρύβεται (βασικά είναι πρόδηλη) όλη η σαπίλα της κοινωνίας, την οποία – εν προκειμένω – σιγοντάρει και η ελληνική τηλεόραση. Μεγαλώνουμε γιους που δεν σέβονται τις γυναίκες, εκτός και αν είναι υποταγμένες. Που μαθαίνουν ότι οι γυναίκες δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν τις δικές τους επιλογές, αλλά οφείλουν να αφιερώνουν τη ζωή τους σε αυτούς. Οι γυναίκες μεγαλώνουν με τον φόβο. Μην τις ακολουθήσει κάποιος με το πέος να κρέμεται, μην και θέλουν να χωρίσουν και ο άλλος «αντιδράσει εν θερμώ, ενώ έχει πρότερο έντιμο βίο».

Έφτασε η ώρα που δεν πρέπει να φοβόμαστε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Εδώ δεν μιλάμε για ένα απλό έγκλημα, αλλά για μία γυναικοκτονία. Προμελετημένη ή μη, σκηνοθετήθηκε η δολοφονία μίας συζύγου, το παιδί χρησιμοποιήθηκε ως ελαφρυντικό και το μόνο που απομένει είναι η επαρκής απόδοση δικαιοσύνης. Για την Καρολάιν και όλες εκείνες που δεν είναι πια μαζί μας, επειδή ο άνθρωπος που εμπιστεύτηκαν, έχασε τα λογικά του για λίγο, ζήλεψε και ένιωσε απόγνωση. Ας μπει ένα οριστικό τέλος για να μην θρηνήσουμε περισσότερα θύματα.