"Acıtacak, incitecek ve öğretecekti. Çünkü kağıt öpücükleri her zaman tutkuyla başlayıp incinmeyle son bulurdu."
Medyaya yansıttığı kişiliğinin ve yakışıklı yüzünün ardında derin sırlar barındıran, aile mirasıyla yükselmiş CEO Kim Taehyung.
Kendini...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
13. One Mistake, All It Takes
Sadakati ve iyiliği nerede sorgulamaya başlardın? Hayatının hangi evresinde kendine olan güvenin ve haykırışın –"Ben iyi bir insanım!" adlı manasız çığlığın kesilirdi? Ne zaman, ne zaman yoldan çıkmış bir günahkara dönüşürdün –ne zaman anneler parmağıyla seni evlatlarına gösterip, "Onun gibi olursun yoksa!" derlerdi? Ne zaman yakılır, taşlanır ve cadı ilan edilirdin? Ne zaman sıra değişirdi: Cadı ilan edilir, taşlanır, yakılırdın?
"Ben iyi bir insanım!"
Haykırışlar suyun altında kesiliyordu, suyun fersahlarca dibinde, etrafında deniz anaları yüzerken ve her saniye, her saniye çıplaktaki tenine yosunlar dolanırken, okyanusun derinliğinde, onun gözlerinde, onun sesinde ve onun, onun teninde boğulurken...
"Ben iyi bir insanım!"
Asla değildi; asla da olmamıştı ve artık geri dönüşü yoktu –günahkardı, günahları başlatan o olmasa da. İçine akan menide bir başka ruhun acısı vardı; başka bir bedenin dokunuşu, başka birine ait olmanın bitterliği. Ona sıcak hissettiren duygular bir başkasını yakıyordu, altta yatan beden olan kendisi daha çok yansa da asla bilinmeyecekti.
"Ben iyi bir insanım!"
Bin kere tekrarlasa, bin kere yazsa, bin kere haykırsa, bin kere... Bir kere bile gerçeğe tutunmuyordu dudaklarından dökülenler. Suçsuz birinin feryadı kulaklarda çınlardı, bazen duyulur bazen duyulmazdı, Seokjin suçsuzluğu derinlere gömmek istiyordu çünkü suçsuz o değildi ve o olmayan her şey... Her şey ondan uzak olmalıydı; sadece kendiydi, kendine odaklıydı. Yaşamak için, devam etmek ve sadece en başında ona ait olanla kalmak için... Yanlışsa yanlıştı, günahsa günahtı, aşağılıksa aşağılıktı, dudaklarından dökülen fısıltı bir başkasından da dökülüyorsa, içine meni akıtan beden bir başkasına daha akıtıyorsa ve günaha karşı temiz kalmak isteyen bir ruhu da kendi beyazına boğuyorsa-
