"Acıtacak, incitecek ve öğretecekti. Çünkü kağıt öpücükleri her zaman tutkuyla başlayıp incinmeyle son bulurdu."
Medyaya yansıttığı kişiliğinin ve yakışıklı yüzünün ardında derin sırlar barındıran, aile mirasıyla yükselmiş CEO Kim Taehyung.
Kendini...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7. Precious
Seokjin'in hayatta öğrendiği bir "ders" varsa o da karanlığın her zaman korkutucu olduğuydu çünkü ne zaman vahşi bir elin seni kavrayacağını ve kendi gölgesine çekeceğini kestiremiyordun. Çekecekti, illa çekecekti –sadece ne zaman ve nasıl olacağını önceden anlamak ve ona göre hayatı planlamak gerekiyordu. Kaçış yoktu. Oradaydı; gerçekti, soğuktu ama aynı zamanda cehennem ateşleri gibi yakıyordu.
Seokjin şu an gözlerine çekilmiş siyah tülbendi aralasa bile karanlık bir dünyaya gözlerini açacağını biliyordu. Bu yüzden yıllardır o tülbentle yaşamış, gözlerine perde çekip kendi karanlığını yaratmıştı. Hayatı reddediyordu; o karanlık el onu çekmeden önce kendini karanlığa boğuyordu.
Kötü rüyalar görmek onu etkilemiyordu, normalde böyle şeyleri kafasına takan biri değildi ama belirsiz kalmak, attığı adımı görememek onu sarsmıştı. Baş ağrısıyla uyanmıştı.
Artık resmi olarak sette çalışmıyordu. Ayrılmıştı. İki gün önce çıkış işlemleri yapılmıştı; sigortası kesilmiş, maaşı eline verilmişti. Jeongyeo sajangnim nasıl birkaç hafta sonra setten ayrılıp yeni setine geçecekse, Seokjin de aynısını yapacaktı –sadece onunki birkaç gün içerisinde. Bir kelebeğin ömür süresinde hayatı değişecekti.
İki gün sonra Kim Şirketleri'nde işe başlıyordu. Korkutucuydu. Kabul etmemeyi düşünmüştü çünkü neden birden şirkete alındığını, neden meslek değiştirdiğini anlamamıştı. Dizinin reytingi iyi diye setin koordinatörünü daha iyi bir diziye atamışlardı, bu kesinlikle normaldi. Ama onun altında çalışan asistanı niye şirkete almışlardı?
Seokjin'in aklına tek bir isim geliyordu, ona bu iyiliği yapabilecek: Park Jimin.
Onun mu etkisi vardı? Seokjin ona elinden geldiğince nazik davranmıştı ama star idolün onu bu kadar yükseltecek kadar önemsediğini sanmıyordu. Seokjin diğer ihtimalleri kafasında eleyince bir tek buraya varıyordu. Zihni bunun düzgün, elle tutulur bir sebep olmadığını haykırmaya çalışıyordu ama başka ihtimallerin olmayışı, imkansızlık kriteri göz önüne alınırsa tek seçenek gibiydi. Açıklar ve belirsizlik vardı, buna rağmen zihni başka bir şey düşünemiyordu. Park Jiminle konuşmak istiyordu, eğer şirkette karşılaşabilirse sormak istiyordu: Sizin sayenizde mi?
