"Acıtacak, incitecek ve öğretecekti. Çünkü kağıt öpücükleri her zaman tutkuyla başlayıp incinmeyle son bulurdu."
Medyaya yansıttığı kişiliğinin ve yakışıklı yüzünün ardında derin sırlar barındıran, aile mirasıyla yükselmiş CEO Kim Taehyung.
Kendini...
bu bölüm tamamen taehyung'un gözünden, olaylar geçmiş olayları kapsayarak bir önceki bölümün sonuna bağlanıyor. yani yeni olaylar yok ama bazı olayların taehyung'un gözünden açıklaması var~ bu bölüm birçok şey açığa çıkıyor, umarım beğenirsiniz!
ayrıca yeni yılınız kutlu olsun, 2022 yılında da elimden geldiğince burada olup yazı yazmaya devam edeceğim >.<
+9k, şimdiden kelime/cümle hataları için özür dilerim, kontrol edecek vaktim olmadı çok. iyi okumalar! <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
27. Wanna Be Yours
Lambadan yayılan sarı loş ışık odanın üzerine çekilmiş bir perde gibi karanlığı yarı yarıya kırıyor; koyu renk mobilyaların üzerine vuruyordu. Saat gecenin ilerleyen saatlerine ulaşmamış olsa bile ıssızlık o etkiyi yaratıyordu; sanki dışardaki tüm hayat durmuştu, sadece içerde verilen derin bir nefes, atan bir kalp ve yalnız gözler vardı.
Viski bardağı.
Parmaklardaydı.
"Çok içiyorsun." Küçüğünün narin, telaşlı sesi kulaklarında çınladı. Beden burada değildi ama etkisi Taehyung'un üzerine sinmiş bir kokuydu artık; baktığı ve gördüğü her yerdeydi. "Hyungie."
Taehyung anıların tadıyla başını geriye attı. Üzerindeki beyaz gömleğin düğmelerine açmasına rağmen boğazında takılı kalan düğümler vardı, nefes almasını zorluyordu. Soludukça hava boğazında takılı kalıyor, Taehyung nefes almak için ne kadar çabalasa da o rahatlamayı hissedemiyordu. Denizin dibinde, su dalgalarıyla sarılıydı.
İş yerinde tek başına olmalıydı. Ya da birileri varsa bile ondan çok uzaktaydı. Onun ıssızlığını bozabilecek bir beden yoktu yakınlarda. Sekreteri dört saat önce eşyalarını alarak gitmişti; sekreterinin kapıyı çalıp da, "Hyungie, ben çıkıyorum," diye seslenişi hala kulaklarındaydı. Güzel gözleri ona bir şey ister misin dercesine bakmıştı ama Taehyung onun metroda kalabalığa kalmasını istememiş, erkenden yollamıştı. Seokjin ona özel araç verme tekliflerini reddediyordu.
