"Acıtacak, incitecek ve öğretecekti. Çünkü kağıt öpücükleri her zaman tutkuyla başlayıp incinmeyle son bulurdu."
Medyaya yansıttığı kişiliğinin ve yakışıklı yüzünün ardında derin sırlar barındıran, aile mirasıyla yükselmiş CEO Kim Taehyung.
Kendini...
yn:homofobiye değinmeler içerir! seokjin'in chanyeol'le olan ilişkisine de değineceğimi söylemiştim, bu bölüm biraz daha geçmiş ilişkileri üzerine kurulu!
yn2: bölüm çok uzundu o yüzden iki parta ayırdım, diğer partı 1-2 gün içerisinde atacağım :] iyi okumalar!! ~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
14.1. Living the Nightmare
Dört duvarın içerisinde anıları ve sesleri tutabilmesi korkutucuydu: Seokjin bu eve her baktığında içinde boğulduğunu hissediyordu –suyla mı doluydu yoksa yüksek gürültünün yarattığı dalgalarla mı, emin değildi. Sadece sabit bir işkence vardı. Dört duvar arasında, ruhunu saran bir karamsarlık vardı. Bazı günler küçük, karanlık koridordan mutfağa ulaştığında oradaki iki kişilik masada Chanyeol'ü otururken görmeyi bekliyordu. Bazen bir bedenin gece dörtte uyanıp banyoyu kullandığını gördüğünde o kişiyi Chanyeol sanıyordu, eli yatağın boş tarafına kayıyordu, yanındaki yokluğu teyit edip banyodaki bedenin varlığını kanıtlamak için. Ama sağ tarafını boş bulduğunda ve soğukluğa dokunduğunda ağır bir şekilde kendine geliyordu –banyodaki beden Hoseok'a aitti, oda arkadaşına. Chanyeol yoktu.
"BİR ŞEY SÖYLE!"
Seokjin haykırdı, ciğerlerindeki tüm güçle.
Gözlerinin önünden kan çanakları geçiyordu, elleri titriyor, bedeni histeri krizine girmiş gibi sarsılıyordu. Evleri gözüne daha önce hiç bu kadar küçük ve boğucu gelmemişti; saniyelerle Seokjin'i boğuyordu.
Chanyeol cama yakın taraftaydı, suskundu.
"BENİ NASIL ALDATIRSIN?"
Çığlık, dudaklarından çığlıklar kaçıyordu. Normalde sessiz bir çiftlerdi, sesleri dışarıya sadece minik kahkahalarla yayılırdı, sadece gülüşler veya sesleniş nidaları dört duvar arasından dışarı taşardı. Tüm kavgaları işiten ama o kavgaları yaşamayan bir çiftlerdi. Hele de akşam vakti özellikle sessiz olmaya çalışırlardı, insanları rahatsız etmemek için. Tek bir yanlışlarında mahalleden alacakları eleştirilerin farkındalardı, kanun tarafında yasal olmayan ve günahkar gözüyle bakılan bir birliktelik yaşamak bunu getiriyordu.
