Puppy Love

Chapter 19:With Him Again<3

Sammy POV

Hanggang ngayon iniisip ko parin yung sinabi kanina ni Maxx. Baket nya ako na-miss? O baka...pinapaasa nanaman nya ako. Tagos nanaman aa puso eh. Ganun na ba aya kamanhid para hindi maramdamang nasasaktan na ako.

Grabe sya. Di na sya nakontento sa pagbasag ng puso ko. Ngayon uulitin nanaman nya. Nakakainis na talaga sya eh. Nagmo-move on na nga ako.

Ako nalang pala dito sa xlasaroom. Umuwi na silang lahat eh. Nagpaiwan nalang ako dito dahil gusto kong mapag-isa.

Hay. Maxx baket kailangan mo pa akong saktan ng ganito? Masyado ko bang natapakan ang pride mo nung sampalin kita noon? Pero sobra-sobra na ito eh.

Pinunasan ko ang luha ko ng maramdaman kong may pumasok. Pero di ko nilingon kung sino man sya. Baka kaklase ko lang na may naiwan dito.

"Sam"

Napaayos ako ng upo ng marinig ko ang boses na yun. Ano? Guguluhin nanaman ba nya ako?? Tama na. Pagod na ako eh.  Suko na yung puso ko.

"Nag-text si Mama...sabay na daw tayong umuwi. Pwede ba?"

Dahan-dahan ko syang nilingon. Manhid nga. Kung umasta sya parang walang nangyari  ah. Parang di man lang nya ako nasaktan.

"Pero  kung di naman-"

"Ang unfair mo."Di ko na napigilang ibuhos lahat ng sama ng loob ko. Pagkatapos nya akong paiyakin andito sya ngayon sa harap ko. Utang na loob paalisin nyo sya.

"Sam..."

Tumayo ako saka sya hinarap. Gustong-gusto ko syang sampalin ngayon. How dare he?! Wala syang puso.

"Sam please....para kay Mama...wag na muna ngayon. Kalimutan nalang muna natin ang nangyari. Please..."

I calm my self. Sige...para kay tita Eunice. Itatago ko muna ang sakit.

"Okay"

"Salam-"

"I did this for tita Eunice. Baka kasi mamaya isipin mo mahal parin kita. No, mali ka don"

Kinuha ko ang bag ko sa chair ko saka nauna nang maglakad sakanya. Ramdam ko namang nakasunod sya.

Bigla dito sa pusk ko biglang  sumaya kasi nagkasabay kami ulit. Pero hindi to pwede. Kailangan ko.ng kalimutan ang feelings ko para sakanya. He don't like me, let's make the feelings mutual. Ayoko ng masaktan pa lalo ang baby heart ko.

Ayoko na syang mahalin. Nakakapagod...nakakamatay.

"Pagong"

Napahinto ako sa paglalakad ng tawagin nya ako ulit ng pagong. Eto na nga ba yung ayaw ko eh...ang kiligin sakanya.

*dugdug dugdug*

Humawak sya sa kamay ko saka sabay na naglakad saken.

Pero pinilit ko ang sarili kong bitawan ang kamay nya. Ayoko ng masaktan pa ulit dahil  sakanya. Natuto na akong umiwas sa mga nakakamatay na sakit.

"Si Jaydee..."panimula nya sa tabi.ko habang naglalakad kami. Oh ano namanng meron kay Jaydee?

"nanliligaw na ba sya sayo?"

Tiningnan ko sya pero diretso lang syang nakatingin sa daan. Eh ano naman sakanya kung nanliligaw na saaken si Jaydee? At duh? Si Jaydee liligawan ako? Eh inaasar lang ako nun eh.

"Pake mo?"yun lang ang sagot ko sa tanong nya. Because i don't talk very much to a stranger. Oo, stranger nalang sya para saken.

"Just answer my question Sam!"

"Eh bakit ba gustong-gusto mong malaman?!"

Di'ko na napigilang sumigaw. Nakatingin lang kami sa mata ng isa't-isa. Ang labo nya eh. Nakipaghiwalay na sya saken sana naman matuto syang dumistansya kasi sa lahat ng tao! Sya ang mas nakakaalam kung gaano nya ako nasasaktan.

Nakatingin parin sya saken.

Ano? Tititigan nalang ba nya ako?!

"Sam...."

"Wag na wag mong ipaparamdam sakeng nag-seselos ka kahit hindi naman....masakit."

Nauna na akong mag-lakad sakanya para di nya makita ang pag-iyak ko. Pati yung mga tao nakatingin na saakin eh. Makakita ba naman sila ng umiiyak habang tumatakbo.

"Ma.. Pa..."impit kong sigaw pag-dating ng bahay. Mabilis na tumakbo si Mama at Papa palapit saakin ng makita nila akong umiiyak.

"Baby what's wrong?"nag-aalalang tanong ni Papa

"Si Maxx ba?"galit na sabi ni Mama. Di ko na talaga kaya. Ang sakit-sakit na. Konteng-konte nalang sasabog na yung puso ko. Ang hirap eh. Ang hirap

"That kid is getting to my nerve!"digaw ni Papa laya niyakap ko sya. No...ayokong saktan nila si Maxx. Kahit naman anong mangyari mahal ko parin sya...at hindi na yun magbabago.

"Papa please...don't hurt him.."

"But he hurt my princess!"Dagdag ni Mama. Kahit papaano maswerte parin ako kasi naiintindihan nila ako.

"Mama. Hindi nya kasalanan na nagmahal sya ng sobra kaya nakuha nya akong saktan."

Pagkasabi ko non natahimik na sila. Oo alam kong ginawa nya ito kasi mahal na mahal nya si Chelsea. Siguro nga nagkamali lang sya ng sabihin nyang mahal nya ako. At ako naman si tanga, naniwala agad.

"Kung alam ko lang na sasaktan ka lang nya...hindi na sana kita itinulak sakanya."niyakap ko si Mama

"Kasalanan ko...cause i choose to love a wrong person. Lesson learned...don't dare to love your enemy...tama ka Ma. Wag tayong umakyat sa pinakamataas...dahil lahat ng nahuhulog nababasag."

Pinunasan ko ang luha ko saka ngumiti. Bakit ko nga ba sya iiyakan? Buhay pa sya.

"Ma...Pa"

Nagkatitigan sila sandali....

"I want to move-on and love someone else."

*****

A/N R.I.P sa grammar ko. Hahaha lol so....kamusta yung story guys?! Comment nyo naman oh. Salamuch!!!