"Gittiğinizde aramayı unutmayın, kendinize çok dikkat edin, tamam mı?" Efe abim alnıma öpücük kondurdu ve geriye çekildi. Onu kafamı sallayarak onayladım.
"Merak etme, Efe abi. Biz Muğla'ya ayak bastığımız an size haber gelmiş olur." dedi Rengin. Gülay teyze ve anneannemlerden bahsediyordu.
Sonunda gidiyorduk. Havaalanında bütün ailemle vedalaşıyordum. Birkaç kişinin suratı düşüktü ama yapacak bir şey yoktu. Benim de biraz değişikliğe ihtiyacım vardı. Ve Batıkan'a...
Yanıma gelen Ege abim de alnıma küçük bir öpücük kondurdu. "Dikkat et, küçüğüm ve çok eğlen. Anneannemlere selam söylemeyi de unutma."
"Tamam, abiciğim." dedim gülümseyerek.
Gökay abim yanıma geldiğinde hüzünlü duruyordu fakat buna rağmen gülümsemeye çalışıyordu. Beni göğüsüne çekti. "Pansumanını aksatma sakın. Anneannemle dedem biliyor zaten onlar sürekli hatırlatır. Başın ağrıdığı, döndüğü an dinlen ve kendini yorma. Çok kötü hissedersen hastaneye götürsünler seni."
"Bunları Efe abim de yüzlerce kez hatırlattı, abi. Merak etmeyin harfiyen uyacağım söylediklerinize." Yanaklarına öpücük kondurdum.
"Aferin, kıvırcık." Yanağıma öpücük kondurup geri çekildi.
"Çekil şuradan, Gökay. Az zaman kaldı vedalaşamayacağız senin yüzünden." Berkay abim, kalçasıyla Gökay abimi ittirdi ve beni kucakladı. "Seni çok özleyeceğim, fındık kurdum." Sesi titremeye başlamıştı şimdiden. "Telefonunu açık tut arayacağım sürekli tamam mı? Yüzünü görmeden, sesini duymadan rahat edemem."
"Tamam, abiciğim." Kollarımı boynuna doladım ve parmaklarımın üzerine çıkıp yanaklarına sulu öpücükler kondurdum. "Yüzünüzü görmeden uyuyamam, biliyorsun."
"Biliyorum..." diye mırıldandı dolu gözlerle. Yanaklarımı sıkıştırdı ve geri çekildi.
Sonra Koray abim geldi yanıma sıkıca sarıldı ve burnunu saçlarıma gömdü. "Bir şey olduğunda hemen arıyorsun ve geliyorum, anlaştık mı?" Sesi boğuk çıkıyordu saçlarımın arasından konuştuğu için. "Her ne olursa olsun... Canını sıkan ne olursa olsun. Arıyorsun."
"Anlaştık." dedim kafamı sallayarak.
"Herhangi biri bir şey yaparsa öğrettiğim şeyleri uygula, tamam mı?"
Kıkırdadım. Koray abim ve savunma derslerimiz... "Tamam, abi. O iş bende."
"Biliyorum, sende tabii." Saçlarımı karıştırdı. "Kimin öğrencisi be!"
Rengin'le vedalaşan annem, "Yeter, Koray çekilin artık kızımla vedalaşamadım bi'." diye sitem etti.
![](https://img.wattpad.com/cover/263413833-288-k568897.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
what is love?
Teen FictionNil: Aşka inanır mısın Batıkan? Nil: Sen uzaktasın, seni tam olarak görmemiş olsam bile sanki yanımda gibisin. Nil: Sanki hep benimleydin. Nil: Çok... çok uzağımdasın ama benimlesin Batıkan. Nil: Aşk bu mu? Hissettiğim bu şey aşk mı sence? Nil: Eğer...