Az önce Eylül'ün tuttuğu boşta kalan elini yeşil kalın askeri kemerinin üzerine koyup lafa girdi.
" Gel ben sana espriyi göstereyim."dedi.
Elini kemerinin üzerinden çekip göğsünün üzerinde yazan yazıyı işaret etti.
" Bak bakalım burada ne yazıyor...
Melih'in müjdeli haberi vermesinden sonra biraz daha oturmuş sonra da vakit geçirmek için buraya gelmişlerdi. Deniz, Melih ve Toprak birlikteyken bir süre sonra Barış da katılmıştı onlara.
Oturdukları kafenin camından dışarıdaki çiçekleri, ağaçları izledi bir süre. Yanındakiler ne hakkında konuşuyordu pek bir bilgisi yoktu.
"Kalkalım mı artık?" dedi Toprak dayanamayarak. Evine gitmek istiyordu. Eylül'ün güzel yemekleri, mis gibi kahvesi dururken gelmiş burada kafenin birinde oturuyordu.
Deniz kol saatine bakıp başını salladı. "Kalkalım." dedi aynı zamanda. Sonra alaycı bakışlarını Toprak'a çevirdi. O da fark ediyordu Toprak'ın Eylül'e olan bakışlarını.
"Hayırdır." dedi başını sallayarak. "Birilerini mi özledin?"
"Kızımı özledim." dedi Toprak iç çekerek. Sonra içinden 'Karımı özledim.' diye devam etti.
Deniz'in yüzündeki o ifade devam etse de ısrar etmedi. Baktığı telefonu çatık kaşlarıyla kapatan Melih çekti dikkatleri. Ardından yüzünde bir sırıtış yer edindi. "Benim erik alıp eve götürmem gerek." dedi ayağa kalkıp. Diğerleri onun bu heyecanlı haline gülerken ayaklandılar. Vedalaşıp ayrıldılar.
Elini cebine atıp arabanın anahtarını çıkardı Toprak. Eline takılan diğer anahtarı da avucuna alıp baktı. Eski evinin anahtarıydı bu. İki haftadır gitmeye fırsat bulamamıştı. Ani bir kararla binip o eve doğru sürdü arabayı.
Her an her saniye yokluyordu aklını. Birşeyler hatırlamak istiyordu. Eylül'ü hatırlamak istiyordu. Ama bu zamana kadar hatırladığı küçük küçük anlardan başka birşey yoktu aklında.
Bazen birden gülüşü geliyordu gözünün önüne. Bazen kısa bir an konuştukları, bazen sarıldıkları hatırına düşüyordu. Her biri bir ümit oluyordu ona. Sıkı sıkı tutunuyordu o hatıralara.
Geldiği binanın önünde arabayı durdurup bir çırpıda indi. İçinde tuhaf bir his vardı. Ve buna eşlik eden kalp atışları... Hatırında olan binaya girip evin olduğu kata çıktı. Cebindeki anahtarla kapıyı açıp girdi içeri.
Derin bir soluk çekti önce içine. İşte hatırladığı haneydi burası. Koridorda gözlerini gezdirdi alelacele. Tek tek tüm odaları gezdi.
Temizdi içerisi. Eşyalar eskisi gibi duruyordu. Eylül arada buraya geldiklerini söylemişti zaten.
Odasına girdi sonra. Göz gezdirdi şöyle bir. Yavaş adımlarla gidip yatağa oturdu. Elini gezdirdi. Kendini geriye atıp derin bir iç çekti.
