That Wattpad Author Is Mine (COMPLETED)

Tampuhan

Author's POV:

Since the day that everything cleared. Zhiel never leave Myrh. Inilegal niya narin ito sa pamilya niya pero hindi pumayag ang dalaga pagdating sa pamilya niya. Bakit siya magpapalegal eh wala namang sila. Hindi naman nanligaw ang binata. Syempre, 'pag NBSB ka, alam mo na. Medyo innocent ka about relationship.

Myrh's POV:

"But what do we call our relationship now? You don't want me to tell to my family and your family that we are together. You don't even want be to be possessive and sweet to you in public. You're inscrutable, baby." - frustrated na sabi sakin ni Zhiel habang inis na ginulo ang buhok niya. Aminin kong nababahala ako sa kinikilos niya. Kasi naman eh. Bakit ba hindi niya magets yung pinupunto ko. Kainis siya.

"Why can't you figure it out?" - inis ko ding sumbat.

"Why can't you just tell me? Its so easy, tell me, then its done!" - bulyaw niya.

Hindi ako sanay na sinisigawan kaya natigilan ako sa inakto niya. Namalayan ko nalang na pumatak na pala ang aking mga luha.

"No one ever did that to me. Only YOU. 'Di tayo bati." - hikbi kong sabi at iniwan na ito.

"B-baby, I-I didn't mean to shout you. Please. Let's fix this." - habol niya pang pakiusap pero iniwan ko na siya. Masakit lang talaga sa kalooban eh.

Manigas siya. Kala niya kahit mahal ko siya 'di ko siya matitiis. Lelang niya.

Three Days Passed...

Tulad nang nangyari. Iniwasan ko siya. Hindi ko naman kasalanan eh. Kasalanan niya. Tsaka sinusubukan niya namang kausapin ako pero tudo iwas parin ako.

Sa tuwing magtatagpo ang landas namin ay lumilihis agad ako ng daan. Patungo palang siya sa pwesto ko ay aalis na agad ako. Hindi na rin ako pumupunta sa garden, rooftop at canteen. Nagbabaon ako ng snacks ko at sa room lang talaga ako.

May time nga din na binibigyan niya ako ng lunch and snacks pero hindi ko kinakain, binibigay ko lang sa mga classmates ko specifically sila Jeremy at Claire.

Dati ay lagi silang aso't pusa pero ngayon, minsanan nalang sila magsagutan at minsan napapansin ko din na kapag nagtatama ang mga katawan nila ay animoy naiilang o nakukuryente. Wierd.

"Girl. Alam no naaawa na kami kay Fafa Zhiel. Laging nakatingin sayo pero ikaw iniiwasan mo lang. Nagbibigay ng pagkain pero 'di mo naman kinakain instead pinapamigay mo lang. Kawawa naman siya." - mahabang sabi ni Claire.

"Tsk. Fafa? Bakit, tatay mo ba siya?" - dabog na singit ni Jeremy.

"Gago. Fafa, kasi gwapo. Epal ka na naman." - irap namang tugon ni Claire.

"Lamang lang yun ng isang paligo sakin eh. Tsk." - iritang sabi naman ni Jeremy at nagtungo sa upuan niya.

"Anyare don? Nabaliw na naman." - kibit-balikat na sabi naman nito.

"Inlove kamo." - komento ko naman.

"Huh?" - naguguluhang tanong nito.

"Nothing. It doesn't matter." - talikod kong tugon.

"Good morning students. Get one sheet of paper and we'll have a short quiz. Number one." - ma'am Robin. Kaya samo't saring reklamo na ang nadidinig.

"Ma'am wait!"

"Nagmamadali ma'am? May lakad?"

"Hoy! Hinge ng papel!"

"Sinong may papel. Baka naman."

"Teamwork tayo ha."

"Quite! I only gave a simple instruction yet you all just murmuring and complaining. Get out. And each of you get a soft broom and proceed to the gym. NOW!" - sigaw ni ma'am. Hindi naman halatang galit siya no.