20 : coming from past

333 62 41
                                    

meraba sonunda yeni bölüm atabildim ve diğer bölüm yakındır  (inş) hikâyenin son bölümlerinde olduğumuzu belirtmek isterim bu yüzden yıldıza basıp oy vermeye ve yorum yapmaya unutmayınız ! ily lily mily 👀



meraba sonunda yeni bölüm atabildim ve diğer bölüm yakındır  (inş) hikâyenin son bölümlerinde olduğumuzu belirtmek isterim bu yüzden yıldıza basıp oy vermeye ve yorum yapmaya unutmayınız ! ily lily mily 👀

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Doğum günlerimden nefret etmemin temel nedeni doğduğum için gerçek mutluluğu tadacak kişinin olmayışıydı. Bununla acınacak duruma düşmemiştim ama kafamın içinde her şey bambaşka bir boyuttaydı.

Ama her şey basitti. Basit değil miydi? Bence her şey çok basit. İnsanın istediği tek şey sevgi. Ve bunun üzerinde kurulu bütün her şeyi. Öyle kelimeye bakıp, aklından geçerken telaffuz ettiğin sesi dinleyerek canını acıtmıyor mesela sevgisizliği tattığın zaman gelip kafana dank ediyor. Sadece sevilmek istemiştim. Sadece sevilmek istemiştim. Sadece sevgi istemiştim...

Annemi istemiştim. Başka çocuklarda fark ettiğimde, küçük ellerini tutan güven veren anne elleri gördüğümde hayatımda başka hiçbir şeye bu kadar çok ihtiyaç duymayacağımı biliyordum. Suya bile. Nefes almaya bile. Zaten her şey böyle mahvolmuştu. Ben yapmıştım. Beni güvende, evde hissettirecek hissi edindiğim erkek arkadaşlarda ummuştum. Hâlbuki yanlış yaptığımın da farkındaydım. Ama suni de olsa iyi hissettirmişti. Sonrasında paramparça haline getirse de beni, beni şimdiki hiçbir erkeğe boyun eğmeyen halime evirmişti.

Jaemin'e boyun eğmemiştim. Ya da pes ederek onu kabul etmediğimi de biliyordum. Yaptığımı neden yaptığımı, bu defa sonunu bilip bilmeyerek mi yaptığımı bilmiyordum. Kafam o kadar karışık ve kalbim o kadar karanlıktaydı ve bunun sebebi aptal intihar girişimimden kaynaklanıyordu, bildiğim tek bir şey varsa o da buydu.

Ama hayatıma Jaemin girmeseydi intihar etmeyeceğimi biliyordum.

Hayatıma girmemiş olsaydı intihar girişimimin başarısız olmayacağını biliyordum.

"Bir arkadaş grubunda hep dalıp giden bir kişi mutlaka vardır ve kafasının içinde kendi hikâyesini yazmakla meşguldür." Dediğini işittiğimde Lily'ye baktım. Sarı saçlarında küçük ince örgüler vardı ve bugünkü giysileri biraz hippi tarzını anımsatıyordu.

"Yalnız var ya..." Raisa'nın yanında oturan Jeno ağzının içi pasta doluyken şaşkın ifadesiyle Lily'ye döndü. Odama sandalye taşıyıp yine bir bar ortamına dönüştürmeyi başarmışlardı. "...bu tespit bayağı sağlam. Baaayağı yani."

"Baaayağı yani." homurdanarak onu taklit etti Raisa yanındaki sandalyede oturduğu sırada ona yandan bir bakış atarken.

Lily omuz silkti. "Her zamanki düşüncelerim, beni dinlemediğiniz için anlamayabilirsiniz."

"Ay, boğa burcu kaprisi başladı." Hyuck yalandan bayılıyor gibi elinin tersini alnına yasladı. "Ne bu cenaze evi konsepti mi? Nasıl bir doğum günü partisi bu oğlum? Ben lisede matematik dersinde bundan daha çok eğlenmişimdir."

We Fell In Love In October Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin