Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatı başarısızlıklarla dolu bir insanın her gece yatağa yattığında tutunduğu tek başarı hayatta kalabilmiş olmaksa, hayatına girecek herhangi bir insanın vereceği hasardan korkmuyor demektir.
Biraz derinlerde gizlidir... Kimseye göstermeyip, gözlerine en dalgın olduğu anlarda açık ettiği zaman baktığında bellidir.
"Şu rezil kızlar kendilerine rock grubu falan mı sanıyor acaba?"
"Gece gizli gizli Taylor Swift dinleyip, gündüz de AC DC tişörtleriyle rol kesiyorlar... Yazık."
Raisa, Lily'nin cevabına karşılık güldü.
İşaret ettikleri yere baktım, yürümeye devam ederken. Bahsettikleri grup bu senenin başında hazırlığı atlayıp bir anda türeyen, lise havasından çıkarmamış kızlardan oluşuyordu. Bu konuda ciddiydim, onlar kelimenin gerçek anlamıyla o havadan çıkamamıştı. "Birkaç güne popüler erkeklerin peşinde de dolanırlar, partilere dadanırlar. Elma suyu içip 'ben alkole alışkın değilim' diyerek çocukların kollarına bayılırlar artık." Ikisi de güldü. Adımlarımız seri ve neredeyse aynı anda atıldığı için ritmikti.
"Şu uzun siyah saçlı, kaküllü olan Mark'ın yanında dolanıyordu. Jeno'ya bakmaya gittiğimde görmüştüm, Blue Bar'da."
"Ciddi misin?" Lily şaşırdı. Sarıya boyadığı saçlarını kulaklarının arkasına sıkıştırdı o tarafa göz atıp. "Bizim çocuklara yanaşmaya başladıklarına göre, onları her yerde görmeye hazır olmalıyız."
Burnumdan sert bir nefes verdim. "Bizim çocuklar onlara bakacak kadar asalaksa, sorun onlardadır."
"Bence de." Diyerek beni cevapladı Raisa, kırmızı rujun çok yakıştığı dudaklarını birbirine bastırdı. Benimkinden daha beyazdı teni. Siyah, uzun saçları dalgalıydı. "Sadece takılmak için bile dayanılmaz bu kızlara."
"Biliyor musunuz? Geçen gün kampüsün ortasında yakalamaç gibi birbirlerini koşturuyorlardı... Ne?"
Raisa ufak bir kahkaha patlattı. "Kreşte miyiz?" Diye cevapladı Lily'yi.
"Ben kreşte bile yakalamaç oynamazdım. Saçmalığa bakar mısın?" Dedi o da Raisa'ya gülerek.
Hepimiz de oldukça düzenli, temiz ve çalışkan yetiştirilmiştik ne de olsa. DNA'mıza işlenmişti bu. Diğerleri tuhaf geliyordu. Ancak dalga malzememiz oluyordu böyle.
"Çocuklar akşam bekliyorlarmış." Telefonuna bakarak konuştu Raisa.
"Sınava da bar tezgahında çalışırız değil mi?" Diye sorduğumda oflamaya ve itiraz etmeye başladılar.
"Ya, kaç gündür çıkamıyoruz dışarı. Sınavlar için moral olur hem." Diye itiraz etti Lily.
"Sınavlardan sonra moralin yükselsin diye çıkarsın Lily. Önce değil."
