Goud

Hoofdstuk 10.

A/N het EK zit er voor ons dan wel op, maar toch gaat dit boek gewoon door. Voor wie zijn jullie nu? 

'Hé Perr' glimlachte Sofie toen ze haar telefoon opnam.

'Hoe wist je dat ik het was?' grinnikte hij.

'Ik heb je nummer opgeslagen.'

'Zo dus nu behoor ik tot het exclusieve groepje wat in jouw telefoon staat.'

'Ja voel je maar vereerd.'

'Doe ik engel. Doe ik'

'Waar belde je voor?'

'Moet ik een reden hebben om het mooiste meisje uit Amsterdam te bellen?'

'Nee ik ben alleen een serie aan het kijken met Lara.' Ze keek naar Lara die onderuitgezakt op de bank zat met een zak M&M's in haar hand. Als een echte diva plukte ze iedere keer de blauwen eruit.

'Dus ik stoor?' vroeg Perr. Lara keek op en maakte duidelijke gebaren dat ze haar tijd kon nemen.

'Nee. Hij staat op pauze. Dus neem je tijd.'

'Nee oké. Heb je al plannen voor dit weekend?' vroeg Perr.

'Nog niet. Wat dan?'

'Misschien heb ik je soort van genoemd toen ik mijn moeder belde en nu is ze nieuwsgierig geworden. Heb je zin om dit weekend met mij naar Limburg te gaan?'

Sofie wist niet waar ze het warmer van kreeg. Dat hij het over haar had gehad tegen zijn moeder of dat hij haar mee vroeg om zijn ouders te ontmoeten. Ze wist dat hij elke avond zijn moeder belde en dat vond ze verschrikkelijk schattig.

Blijkbaar vatte Perr haar stilte verkeerd op want niet veel later klonk zijn stem opnieuw.

'Je weet dat we in Limburg de lekkerste aardbeienvlaaien hebben?'

'Oké ik ben om' grinnikte Sofie. 'Limburg it is.'

'Geweldig Soof. Deem en mijn moeder blijven maar over je vragen.' zei hij. Ze hadden nog geen officiële relatie of iets maar waren gewoon aan het onderzoeken of dat er ooit van zou kunnen komen. Iedere keer wanneer ze Perr zag was ze steeds zekerder dat het antwoord op die vraag ja was. Ze had in hem gevonden wat ze juist bij Bruce miste.

'Ik haal je dan vrijdag op uit je werk, oké?' vroeg hij haar.

'Ja is goed.'

'Oh en Sofie?'

'Ja?'

'Ik hoop dat je een beetje tegen je verlies kunt onze familie is namelijk nogal fanatiek in bordspelletjes.'

'Wacht maar tot ik je in maak bij Monopoly Schuurs.'

'Wacht maar tot ik je van het bord af gooi bij Mens Erger Je Niet, Engel'

'Oké, oké ik voel sfeer al.'

Perr zijn lach klonk door de telefoon gevolgd door een vloek.

'Wat is er?' riep Sofie bezorgd.

'Oh niets ergs' stelde hij haar meteen gerust. 'Ik zit live de tenniswedstrijd van mijn zusje te kijken en ze heeft zojuist de tweede set verloren.'

'Oh jee, en nu?'

Perr grinnikte opnieuw. 'Je volgt echt geen enkele sport hé engel.'

'Doe nou niet zo flauw, vertel me gewoon wat er nu gebeurd.'

'Er moet een derde set gespeeld worden die beslist wie de winnaar wordt.'

'En denk je dat ze gaat winnen?'