Goud

Hoofdstuk 1.

'Management Assistent? Serieus pap?' Sofie keek haar vader verontwaardigd aan. Ze kon het amper geloven dat hij dat daadwerkelijk hardop uit durfde te spreken.

'Ik heb zojuist een dubbele master afgerond. Digitaal management en marketing, en ik krijg de functie van management assistent?'

Ze schudde ongelovig haar blonde haren heen en weer. Ze had dit moment zo anders voor zich gezien. Ze had verwacht dat haar vader haar een goede functie zou aanbieden in het familiebedrijf zoals hij altijd had gezegd toen ze nog jonger was. Een functie waarin ze haar kwaliteiten kon laten zien. Ze had verwacht dat hij blij zou zijn en haar zou feliciteren met het feit dat ze cum-laude was geslaagd maar in tegenstelling bood hij haar een functie aan in zijn bedrijf wat ver beneden haar niveau was.

'Iedereen begint onderaan hier dus ook jij. Dat je toevallig mijn dochter bent veranderd daar niets aan' antwoorde haar vader terwijl hij een aantekening van zijn laptop overschreef in zijn agenda. Hij was ouderwets als de pest en juist daarom hadden ze haar als frisse blik in het Marketing team nodig.

'Maar Nathan werd meteen hoofd finance toen hij was afgestuurd' bracht ze uit. Haar broer hoefde helemaal niet onderaan te beginnen zoals hij beweerde.

'Komt dit soms omdat ik een vrouw ben?' riep ze uit. Ze wist dat het hard werken was voor vrouwen om een top carrière te bereiken in de zakenwereld. Dat had ze wel gemerkt tijdens haar stages. Maar ze had gedacht en gehoopt dat haar vader het haar wel makkelijk zou maken. Natuurlijk zou ze moeten vechten voor haar plekje maar ze had in ieder geval verwacht dat haar vader haar wel de kansen had geboden.

'Dat heeft er niets mee te maken Fietje' zuchtte haar vader alsof ze een klein kind was die om extra snoep vroeg. Waarschijnlijk was hij zo druk met zijn werk bezig dat hij inmiddels niet door had dat ze al 22 was. Hij zag haar nog steeds als dat meisje wat nog maar net zonder zijwieltjes kon fietsen en expres in een pakje appelsap kneep zodat er een fonteintje ontstond.

'Je broer werkte al in het bedrijf tijdens zijn studie. Het halen van zijn master heb ik beloond met een hogere functie. Jij hebt nog nooit in het bedrijf gewerkt Sofie, dan kun je niet verwachten dat je meteen zo'n hoge functie krijgt.' Vermoeid streek hij over de plooi tussen zijn wenkbrauwen.

Het was een eerlijk argument geweest als hij niet altijd had gezegd dat ze haar stages bij andere bedrijven moest doen. Hoe meer je van andere bedrijven ziet hoe meer je ons bedrijf later gaat waarderen Sofie, waren zijn woorden altijd geweest.

Ze had dat advies als een idioot opgevolgd, had meerdere stages en baantjes in andere bedrijven gehad maar dat zorgde er nu wel voor dat ze haar droombaan in haar vaders bedrijf misliep. Omdat ze zo nodig onderaan moest beginnen. Nog even en ze mocht kopieerwerk gaan doen.

Verslagen ging Sofie zitten. Dit was het dan. Haar droom om ooit haar vader op te volgen als directeur van Maes Sport was binnen enkele seconden in rook opgegaan. Pats Boem weg. Ze zou nooit directeur worden omdat haar vader duidelijk al partij voor haar broer had gekozen. Zoals hij wel vaker partij voor hem koos. Nathan was zijn lievelingetje en dat wist ze maar al te goed.

"Sorry Fietje volgende week kom ik echt kijken beloofd. Maar vandaag ga ik naar een voetbalwedstrijd met Nathan."

Ze herinnerde nog goed dat hij altijd wel een smoesje had om niet naar haar balletvoorstellingen te kijken. En als hij er was, dan zat hij telefonerend op de tribune. En ze kon het haar broer niet eens kwalijk nemen omdat die het allemaal niet expres deed. Het overkwam hem ook gewoon. Maar ze was het zo zat om telkens maar op haar tenen te moeten lopen om de aandacht van haar vader te kunnen krijgen die Nathan zonder enige moeite kreeg.

'Misschien ga ik dan wel ergens anders op zoek naar een baan' sprak Sofie zachtjes uit. 'Bij een bedrijf die wel mijn kwaliteiten in ziet en deze op de juiste manier gebruikt.' Dat haar droom in duigen viel was balen, maar zeker niet het einde van de wereld. Ze was een optimistisch persoon en zou het er niet bij laten zitten. Uiteindelijk zal ze er wel komen. Wie weet richtte ze wel haar eigen sportbedrijf op wat nog groter werd dan Niké, Adidas én Maes sport samen.