Goud

Hoofdstuk 11.

Sofie rekende haar broodje af bij de Subway en vervolgde vervolgens haar dagelijkse rondje tijdens haar middagpauze. Het was het moment waarop ze even haar gedachtes kon verzetten. De temperatuur was de laatste dagen wat gaan dalen, alleen was het nog altijd wachten op die onweersbuien die ervoor zorgden dat dat die drukkende benauwdheid weg zou trekken.

Normaal gesproken deed ze niet aan afhaalbroodjes maar sinds ze te horen had gekregen dat de reclamecampagne waar ze de afgelopen dagen aan mee gewerkt had, was goed gekeurd door het directie team vond ze dat ze wel een beloning verdiende en dat was vandaag de Spicy Italian van de Subway.

Haar mobiel trilde in haar handen en toen ze het scherm ontgrendelde zag ze een berichtje van Perr staat.

Kijk eens achter je

Sofie draaide zich om en keek rechtstreeks in de blauwe ogen van Perr die nog geen twee meter bij haar vandaan stond. Hij droeg een korte broek met een simpel zwart shirt. Wat hem ongelofelijk mooi stond.

'Hé' zei ze verrast en sloeg haar arm om hem heen ter begroeting.

'Hé' mompelde Perr terug terwijl hij haar omhelsde. Op haar wang drukte hij een kus.

Sofie haar lippen vormden een glimlach. Perr bracht Sofie haar hand naar zijn mond en nam speels een hap van haar broodje. Sofie liet hem zijn gang gaan toen hij nog een hap uit haar net bestelde broodje nam. Blijkbaar was hij niet voorbereid op de pittigheid want zijn wangen kleurden direct rood.

'Dit is heet man' mompelde hij toen hij het broodje weer aan Sofie terug gaf.

'Ik hou wel van heet' zei Sofie schouder ophalend. Ze hield van pittig eten omdat dat het allemaal net wat meer smaak gaf.

'Ohja?' Perr trok speels een wenkbrauw omhoog wat hem een zetje opleverde van Sofie.

'Je haar wordt lang' mompelde Sofie terwijl ze haar hand door zijn haar heen haalde en optimaal van deze handeling genoot. Het was zacht en de geur van zijn shampoo stroomde haar neusgaten binnen.

'Ik moet naar de kapper ja' grinnikte Perr.

'Ik wist niet dat je langs zou komen, dan had ik wat langer pauze genomen' vertelde Sofie hem terwijl ze richting een vrij bankje liepen. Ze had nog maar vijf minuten en eigenlijk betekende dat dat ze nu al terug moest lopen maar wanneer Perr bij haar was vertikte ze het om op die regels te letten.

'Was ik ook niet van plan maar ik zag je net lopen toen ik Maes Sport uitliep.'

'Wat deed jij bij Maes Sport?' Ze hadden niet afgesproken en dat betekende dat hij er om een andere reden geweest was.

Onverschillig haalde Perr zijn schouders op. 'Ik zit er serieus over te denken om bij jullie te tekenen. Ik had een gesprek met de persoon die over die deals gaat.'

'Serieus?' vroeg Sofie verrast. 'Je hoeft dit niet voor mij te doen. Ik ben oké met mijn huidige functie.'

'Weet ik' glimlacht Perr terwijl hij zijn hand om die van Sofie sloot. 'Maar het voelt goed om nu bij jullie te tekenen.'

Sofie lachte en legde haar hoofd op Perr zijn schouder.

'Dus we worden binnenkort zakenpartners' grapte ze.

'Lach maar niet te vroeg engel. Ik ga je vaak lastig vallen. Je bellen op tijden die je misschien niet uit komen.'

'Misschien vind ik dat wel niet erg.'

'Weet je Soof?'

Sofie haalde haar hoofd van zijn schouder om hem in zijn ogen te kunnen kijken en was direct verloren. Ze zouden zulke blauwe ogen moeten verbieden.