Mr. Stilinski

ℂ𝕙𝕒𝕡𝕥𝕖𝕣 -17

Birazdan okuyacaklarınız Diana'nın ailem dediği sürüsünü nasıl kaybettiği....

Diana'dan

Antonie Amaris'in saçlarını kurcalarken Amaris son kez bağırdı.

"Antonie o kurt kıçına kurtboğan sokucam birazdan!" Alain kızarmış gözleriyle yastık fırlattı ikiliye.

"İkinizi uykumu böldüğü için sikmek istiyorum." Nixie güldü.

"Birilerinin libidosu tavanda." Alain Nixie'ye baktı.

"Kardeşim olmasan seni de sikerim." Lulu göz devirdi

"Penisine sahip çık Alain. Diana bir şey bulabildin mi?" umutsuzca kafamı salladım. Avcılar Londra'ya gelmişti ama yerlerini bir türlü bulamıyordum. Korkuyordum ailemi kaybetmek istemiyordum. Bilgisayarı kapatıp bizimkilere baktım. Gözlerim dolu bir şekilde gülümsedim.

"Bakın eğer bana bir şey olursa-"  bana terlik fırlatan Garen ile sözüm yarım kalmıştı.

"Sana bir şey olmasına izin verir miyiz minik aptal." Garen'a gülümsedim.

"Sizi seviyorum. Ve hayatınızı zorlaştırdığım için özür dilerim." Alain yatağından doğrulup bana baktı.

"Şaka mısın sen? Sınıfın en eziği bendim. Sen beni kurda dönüştürene kadar Christian beni sikiyordu bildiğin." Nixie Alain'e katıldı.

"Sınıfta inek diye dalga geçiyorlardı benimle de. Şuanda benimle konuşmaya çalışıyorlar."

Lulu,Garen, Antonie ve Amaris bana gülümseyerek baktı.

"Biz dört şapşalın hayatını kurtardın." dolu gözlerimle onlara baktım.

"Sizi çok seviyorum." Alain gözünü tavana diktikten sonra bana baktı.

"Sonsuz uykuya dalana kadar seni seviyor olacağım." Amaris hava atar şekilde Alain'e baktı.

"Hah ben sonsuz uykuya daldıktan sonra bile seveceğim." Nixie bana sarıldı. Lulu da sarılınca bir anda herkes sarıldı. Alain hariç.

"Hadi ama aile sarılması yapmak için benim yatağımda olmamı mı bekliyordunuz." Ona gülümsedim tam sarılacakken bir silah sesi duydum. Alain'e baktığımda vurulduğunu gördüm. Vurulduğu yerden yükselen kurtboğan ile avcıların geldiğini gördüm.

"A-alain."

"Diana kaç!" Alain bunları dedikten sonra Gerard'ı gördüm. Ve arkasından içeri giren yaklaşık 50 avcıyı... Alain'i kucağıma almaya çalıştığımda tekrar vurdular. Alain'in kalbi durduğunda Gerard'ı yok etmek istedim. Ona doğru kükrediğimde Garen beni kolumdan çekti.

"Kaçman lazım."

"Alain'i bırakamam!" Beni masanın arkasına itti. Lulu ellerini yüzüme koyup beni kendine çevirdi.

"Diana o öldü yapacak bir şeyimiz yok tamam mı? Şimdi senden kaçmanı istiyorum" Lulu'ya gözlerim dolu bir şekilde baktım.

"Sizi bırakamam." Elini kalbime götürdü.

"Biz orda olucaz zaten" ben itiraz ederken Antonie beni kolumdan tutup arka kapıdan dışarı attı. Dolu gözleriyle son kez gözlerime baktı.

"Bana bak minik. Ölmene izin vermiyoruz tamam mı? Burdan kimse ölmeden çıkamaz. 50 avcıya karşı hiç şansımız yok. Biz senin için ölücez sen de bizim için yaşıyacaksın" gözlerimden yaşlar hızlı bir şekilde indiğinde silmeyi bıraktım. Buğulu gözlerle Antonie'ye döndüm.