Mr. Stilinski

ℂ𝕙𝕒𝕡𝕥𝕖𝕣 -45

Diana'dan

Gözlerim yavaşça açıldığında Stiles'ın kısık gözlerle beni izlediğini fark ettim. Yavaşça yatakta doğrulup etrafa baktım.

"Saat kaç?" Stiles alaycı bir şekilde gülümsedi.

"Sana da günaydın güzelim." Boynumu kaşıyıp ona baktım.

"Günaydın." Aşağıdan Şerif bize seslendi.

"Hadi kahvaltı hazır çocuklar!" Stiles'ın yanağını öpüp hızla odadan kaçtım. Yüzümü yıkayıp mutfağa girdiğimde şerif bana gülümsedi.

"Dün gece geldiğin için teşekkürler Diana." ben de gülümsedim.

"Ne demek. Her zaman gelirim." Stiles bir eli yanağında gülümseyerek yanımıza geldi. Şerif sırıtarak Stiles'a baktı.

"Neden yanağını tutuyorsun oğlum?" Stiles elini hemen çekip şerife baktı.

"Şey.. Yastık iz yapmıştı da." Şerif sırıtmaya devam ederken tek kaşını kaldırdı.

"Ben iz göremiyorum." Stiles yüzünü buruşturdu.

"Ne yazık. Göz doktorundan randevu alırım. Eminim bizim için boş bir günü vardır." Şerif Stiles'a göz devirirken masaya oturduk. Şerif yine kendi elleriyle yedirmesin diye ona en uzak yere oturduğumda Stiles bana güldü.

• • •

Okula geldiğimizde Stiles derin nefes verdi.

"Hey korkma yanında ben varım." Gülümseyerek bana baktı.

"Varlığını unutmak mümkün değil." okula girdiğimizde Allison koşarak bana sarıldı.

"Seni çok özledim." Ben de ona sarıldım.

"Ben de seni çok özledim. " Malia da bize sarılarak konuşmaya başladı.

"Benim canım üvey kardeşim ve onun öz kardeşi." üçümüzde güldüğümüzde aile sarılmamızın olmazsa olmazı Lydia da bize ayak uydurdu.

"Bayanlar ders başlayacak umarım ders vaktinde hâlâ burada sarılıyor olmazsınız." müdürün sesiyle birbirimizden ayrıldık. Ona zorlu bir şekilde gülümseyerek sınıfa doğru adımladık. Aynı zamanda Scott da sınıfa gelen yeni kız hakkında bilgiler veriyordu.

"Adı Kira. Kira Yukimura. Öğretmen kızı." Aiden konuştu.

"Öğretmen ve müdür kızları pek hayırlı çıkmıyor." Ethan devam etti.

"Umarım bu seferde bu kız yüzünden aramızda ölümden dönen olmaz." Stiles haklı olsalarda onlara yüzünü buruşturarak baktı. Her ne olursa olsun onlara alışamıyordu.

"Bence iyi biri olabilir." hepimiz Liam'a baktık. Theo kolunu omzuna atmıştı. Başımı salladım.

"Liam'a katılıyorum. Ama biz yine de dikkatli olalım." Theo başını salladı. Sınıfa girdiğimizde yeni kızı tanımak için etrafa bakındım ama bizimkilerden başka kimseyle konuşmadığım için hepsi bana yabancı geliyordu. Arka sıralardan gelen ses ile oraya döndüğümde yeni kız başını kaldırıp bize gülümsedi ve el salladı.

Önüme dönüp Scott'a baktım.

"Okul çıkışı Deaton'a gidelim. Bunların sebeplerini öğrenmemiz lazım." Scott başını salladı

"Büyük ihtimalle bu geçen olaylar yüzündendir."

"Katı-" Scott bakışlarını korkuyla yere indirdiğinde konuşmayı kestim.

"Scott." halüsinasyon gördüğü belliydi.

"Scott kendine gel!" Hafifçe ona dokunduğumda korkuyla bana döndü.

"Bu hiç iyi değil Diana!" Sesini kısıp konuşmaya devam etti.

"Sürekli dönüştüğümü sanıyorum. Gölgem beni yanıltıyor."

• • •

Scott,ben ve Stiles okul dolaplarının yanında durduk. Stiles dolabını açmaya çalışırken durum hakkında konuşuyorduk.

"Allison nerede?" Scott'a gülerek baktım.

"Yanlış hatırlamıyorsam Allison benim değil senin sevgilin."

"Bu aralar fazla konuşamıyoruz. Aramız bozuk gibi." Stiles açamadığı dolaba sertçe vurup bize döndü.

"Belki de bir akşam yemeğine filan çıkartmalısın. Hem biraz ben ve Diana'yı yalnız bırakmış olursun. Ha?" Scott gözlerini kısarak Stiles'a baktı.

"Üzgünüm ama biraz daha sevgilini meşgul edicem." Stiles göz devirdiğinde Scott ve ben güldük. Scott yeni kız ile babasının konuşmalarını dinlerken Stiles'a döndüm.

"Okuma işleri nasıl gidiyor?" Sinirle dolabın kilidine baktı. Bana döndüğünde bakışları yumuşamıştı. Yorgunluk ile omuzlarını saldı.

"Kötü. Bazen eski bir dil gibi. Bazen de karışan harfler." Güven verir bir şekilde yanağını okşadım. Gözlerini kapatıp başını elime yasladı.

"Güven bana bunlar geçecek." Gözlerini yavaşça açıp gözlerime dikti bakışlarını.

"Söz mü?" Gülümsedim.

"Söz." Scott yanımızdaki dolaba yaslandığında Stiles ona bakmadan konuşmaya başladı.

"Bizi yalnız bırakma süren 5 dakika mı Scott?" Scott hâlâ konuşmadığında ona döndüm. Gözleri kırmızılaşmıştı.

"Scott çabuk gözlerini kapat. Gözlerin parlıyor." Scott gözlerini kapattığında Stiles ile kollarına girip boş bir sınıfa soktuk. O dönüşürken bize doğru konuştu.

"Uzak durun benden" Telaşla Scott'a baktım.

"Scott sorun değil." Scott Stiles'a döndü.

"Ne olacağını bilmiyorum Stiles kendinizi savunamayabilirsiniz."
Tırnaklarını avuç içine batırdıktan bir zaman sonra kendine gelmişti. Sessizce mırıldandım.

"Acı seni insan yapar.." Stiles Scott'ın önünde eğildi.

"Scott bunlar sadece kafamızın içinde olmuyor."

"Bunlar gerçek ve git gide daha da kötüleşiyor. Bazen rüyada olup olmadığımı anlayamıyorum." Scott kaşlarını çattı.

"Bu da ne demek?" Stiles'ın yerine sözlerine ben devam ettim.

"Stiles birkaç gündür yazıları okuyamıyor." Stiles başını salladığında Scott Stiles'a baktı.

"Şimdi de mi?" Stiles ayağa kalkıp yazı tahtasına ve çevresine bakındı.

"Hiçbir şey okuyamıyorum."

• • •

Uzun zaman sonra paylaşmama rağmen kısa bir bölüm oldu üzgünüm :/