Mr. Stilinski

ℂ𝕙𝕒𝕡𝕥𝕖𝕣 -23

Yazar'dan

Alain nazik bir şekilde Diana'yı koltuğa oturttu. Diana minnettar bir şekilde Alain'e baktığında stiles'ın sinirden yüzü ateş atıyordu. O çocuk Diana'ya dokunabiliyordu, kucağına alabiliyordu, yakışıklıydı belki de Diana ona aşıktı.

Stiles ellerini önünde birleştirdi ve onlara bakmaya başladı. Ellerine hiç bu kadar dikkatle bakmamıştı. Vay be ellerimdeki damarlar gözüküyormuş dedi içinden. Diğerlerinin konuştuklarını duysa da pek ilgilenmiyordu. Kahraman Alain, ölmemiş Alain, Güçlü Alain, bla bla bla..

Sonra Malia'nin sesi korkuyla kendine getirdi.

"Diana neden iyileşmiyorsun?" Diana'nın bacağına baktığında alçılı olduğunu gördü. Stiles kolundaki serumu çözüp - hızlıca çıkarıp- Diana'nın önüne çöktü.

"Canın acıyor mu Diana?" Diana hızlıca kafasını salladı ve ayağa kalkmaya çalıştı.

"Yerine yatmalısın Stiles! Bak kolunu da kanattın. Dinlenmen lazım." Stiles Diana'yı dinlemeyip Diana'yı tekrar yerine oturttu.

"Noldu? Neden iyileşmiyorsun?" Diana'nın elini tuttu. Stiles kalbine bir ağrı saplandığını hissetti. Bu Diana'nın dediği gibi fiziksel bir yara değildi. Bu duygusal bir yaraydı. Stiles Diana'nın acısına ortak olmuştu. Yani en azından öyle sanıyordu. Herkes korkuyla ona bakarken kaşlarını çattı. Kendi kendine dedi ne oluyordu? Diana korkuyla Scott'a döndü.

"Stiles hiç ısırıldın mi? O dövüşte?" Stiles anlamsız gözlerle bakarken odadaki herkes gergindi. Çünkü Stiles Diana'nın acısını almıştı. Korkuyorlardı.

"Isırıldığımı hatırlamıyorum." Malia gözlerini kıstı.

"Pençe yaran ne kadar derindi?" Scott onun yerine cevapladı.

"Dönüştürebilecek kadar." Stiles hepsine anlamsız gözlerle bakarken Diana stiles'ın yüzünü iki eli arasına aldı.

"Stiles insanlar üç şekilde dönüşebiliyor ve bunlardan biri de öldürmeyen derin pençe yaraları." Stiles yarasını açtı. Yarasından iz yoktu. Korkuyla Scott'a döndü.

"Hayır ya alfam Kali olamaz! Scott ısır beni öleyim ben!" Stiles işi biraz şakaya vursa da herkes sert gözlerle ona baktı özellikle Diana. Diana yanındaki Alain'den destek alıp ayağa kalktı. Scott'a döndü.

"Scott stiles'a yardım et. Güçlerini kontrol etmesini öğret hatta direk babama ve Derek'e götür." Stiles kaşlarını çattı. O sözde 'kahraman' Alain ile nereye gidiyordu?

"Ben de geleyim" stiles'ın sözüyle Diana tek kaşını kaldırdı.

"Stiles güçlerini kontrol etmeyi öğrenmelisin. Hem küçük bir işimiz var halledip gelicez. Söz veriyorum." Stiles istemiyordu. O ikisinin baş başa kaldığını düşündü. Kendi kendine senaryo kurdu kafasında... Diana ve Alain'in yalnız kaldıklarında öpüştüğünü düşündü. Bu onu sinir etmişti. Gözleri sarıya döndüğünde derin nefes aldı.

"Yalnız gitmeyin bari. Başınıza bir şey gelir." Diana kaşlarını çattı.

"Sürüm yanımda tek değiliz." Stiles camdan dışarı baktığında üçü kız ikisi erkek beş kişi gördü. Derin nefes aldı. Stiles'ın Alain'i kıskandığını anlayan Nixie,Lulu ve Amaris Alain'i Diana'nın yanından kovdular. Nixie Diana'nın sağ koluna  Lulu da diğer koluna girdiğinde Stiles minnettar bir şekilde onlara baktı.

• • •

Diana'dan

Deucalion'un genellikle takıldığı yere gelmiştik. Burası boş ve eski bir yerdi. Hâlâ Stiles'ı kurta döndürmelerine inanamıyordum. Sanırım biraz da inanmak istemiyordum. Bacağım hafifte olsa iyileşmişti ama güçlerimi hâlâ kullanamıyordum. Antonie geldiğimiz yere kaşlarını çatarak baktı.

"Ne yapacağız burda?" Antonie'ye gülümsedim. İnce duvar gibi olan yere baktım..

"İmzamızı atacağız." Garen gülümseyerek pençelerini çıkardı. Duvara sembolümüzü kazıdıktan sonra yanımıza geldi. Elime aldığım kurtboğanlı ipi havaya kaldırdığımda Alain uzaklaşarak bana baktı.

"Seni insan biz hâlâ kurtuz!" Pardon dercesine ona baktım ve kurtboğanlı ipi dairesel bir şekilde yere serdim. Bunun ne demek olduğunu bir çoğunuz bilir. İntikamın sembolü. Babama yaptıkları, o günkü kavga, Stiles'ın, Almira'nın, Lydia'nin ağır yaralanması, güçlerimi kaybetmem bunların intikamı illa olacaktı.

Sürüm Deucalion ve sürüsünün kokusunu aldığında kaçtık.

• • •

Yazar'dan

Deucalion binaya girdiğinde Diana'nın ve 6 kurtun kokusunu almıştı. Kaşlarını çattı düşündü belki de başka kurt sürüsü Diana'ya zarar vermişti. Bunu düşünerek gülümsediğinde duvarı fark etti. Kanı donmuştu. Korkuyla vücudu buz keserken Kali ve İkizler anlamsız gözlerle duvara bakıyordular. Aiden düşündü Deucalion korkuyorsa bu sembol sonlarını getirecek semboldü.

Kali Deucalion'a döndü.

"Bu sembol de ne?" Deucalion derin bir nefes verdi. (Deucalion kördü dimi lan aklıma yeni geldi neys siz şaapın)

"Diana'nın sürüsü."

Deucalion ve İkizler korkmuş gözlerle duvara bakıyordu. Ethan korkuyla konuştu.

"Onlar ölmemiş miydi?" Deucalion sinirle Ethan'a döndü.

"Demek ki ölmemişler" Kali olağanüstü rahatlıkla konuştu.

"Bir grup ergen ne yapabilir ki?" Deucalion ve İkizler sertçe Kali'ye döndü. Aiden derin nefes verdi.

"Alfalarına yapılanlar için intikam alıcaklardır."

Kali gözünü yerdeki bir noktaya dikti.

"Zaten bunu açıkça ifade etmişler." Hepsi gözünü yerdeki intikam sembolüne dikti. Kurt kulaklarını kullandıklarında bir ses duydular. Bu Diana'nın sesiydi.

"Cehenneme Hoşgeldiniz"

• • •

Stiles'ı da kurt yaptığıma göre ben ölsem gam yemem. Bu arada Ennis hakkı rahmetine kavuştu. Çok erken söyledim yine 👁️👄👁️ Bir de Matt de öldü ne kadar hayırlı bir yazarım gqkqnskqnakqna