Mr. Stilinski

ℂ𝕙𝕒𝕡𝕥𝕖𝕣 -21

Alain'den

Diana'yı yatağa yatırdım. Garen kaşları çatık ayağına baktı.

"Neden iyileşmiyor?" omuz silktim bilmiyordum. Antonie evin korumalarını halledip yanımıza geldi. Nixie ıslak mendille Diana'yı uyandırmadan yüzündeki çamurları siliyordu.

"Alfa sürüsü bizi bulamaz değil mi?" Lulu'ya baktım.

"Bulabilirler." Amaris bana baktı.

"İzini kaybettirmedin mi!?"

"Elimden geleni yaptım Amaris! Diana kaç kilo haberin var mı senin?" Antonie gözlerini devirdi.

"Sen bir kurt adamsın." Bunlar fazla mı mal? Ben mi fazla zekiyim? Kesinlikle ben fazla zekiyim.

"Oldu canım kurt adam güçlerimi kullanayım onlar da bizi elleri ile koymuş gibi bulsunlar." Nixie Diana'nın tişörtünü çıkardığında hemen bakışlarımı çektim.

"İnsan bir söyler çıkartıyorum diye." Nixie kızarıp bana döndü.

"Sizi unutmuşum ya özür dilerim." Nixie Diana'ya temiz kıyafetler giydirdiğinde Diana'nın yanına oturdum. Saçlarını okşarken ağlamaya başladım.

"Sizce bize kızgın mıdır?" Garen omuz silkip yanıma oturdu onun da gözleri dolmuştu. Lulu ve Amaris de yanımıza geldi. Antonie burnunu çekip konuştu.

"Bir şeyleri açığa çıkarmaya çalışıyorduk. Bizi ölü olarak bilmesi daha iyiydi." Ellerimi Diana'nın eline koydum. Elimi eline koyar koymaz acısını aldığımı fark ettim.

"Canı acıyor" Amaris bana baktı.

"İki dakika çekilin bacağını halledeyim. Aranızda tıp hakkında en çok bilgisi olan benim." Amaris Diana'nın bacağına üç beş bir şeyler yaptıktan sonra alçıya aldı. Diana'nın elini öptüm.

"Halüsinasyon olarak bizi görüyormuş. Bunun yüzünden hap kullanıyormuş." herkes bakışlarını bana dikmişti.

"O-onu bulduğumda perişan haldeydi." Lulu pişmanlıkla gözlerini kapattı. Amaris gözlerini tavana dikti. Garen derin nefes aldı.

"Bunun onun için en iyisi olduğunu düşünmüştüm." Antonie sinirle Garen'a baktı.

"Senin aptal fikirlerin yüzünden belki de bunca zaman kendini suçladı!" Garen sinirle ayağa kalktığında onu geri oturttum. Nixie dolu gözleriyle ikiliye baktı.

"Kavga etmek zamanı geri almayacak!" Diana gözlerini yavaş yavaş açtığında hemen yanına gittim. Gözlerini açtığında birkaç kez kırpıştırdı. Bana baktı.

"ALAİN!" Gözüm doluyken ona güldüm. Hızlıca yerinden kalktığında hepimizin burda olduğunu gördü.

"AMAN TANRIM SİZ YAŞIYORSUNUZ!" Bana sarılmak için ayağa kalkmaya çalıştığında acıyla inledi.

"Hey dur ayağını kırdın." Gözleri dolu bir şekilde gülümsedi. Gözlerini tavana dikti.

"Tanrım şuan rüya görüyorsam lütfen uyanmayayım." Hepimiz gözümüz dolu bir şekilde güldük. Gözleri bir şey hatırlamış gibi bana döndü.

"Alain çabuk bana sarıl!" Anlamamış gözlerle ona baktım.

"O gün sana sarılamadım lütfen bana sarıl sana yalv-" sözünü tamamlamadan sarıldım. Sonra Amaris bağırdı.

"AİLE SARILMASI!" hepimiz sarıldığımızda Diana kahkaha attı.

"Bugün hayatımın en berbat ve en harika günü." Diana ayağının acısıyla yüzünü buruşturduğunda acısını almak için elini tuttum. Ama alamıyordum.

"Acını alamıyorum" yüzündeki gülümseme ile bana baktı.

"Çünkü acımıyor siz varsınız yanımda o minik acı umrumda değil" Antonie derin bir nefes verip Diana'nın yanına oturdu.

"Diana erken karşına çıkmak istedik ama ilk başlarda Gerard yüzünden çıkamadık sonra.." derin bir nefes aldı. Bunu söylemek bizim için zor olacaktı. Diana yüzündeki gülümseme solarken devam ettirdi.

"Ailemin aslında Argent'lar olduğunu öğrendiniz ve bana bu gerçeği anlatmak için daha çok araştırdınız. Hayatınızı tehlikeye atarak." Hepimiz şaşkınlıkla ona baktık.

"Deucalion anlattı" Diana bakışlarını ellerine indirdi. Sonra Amaris kaşları çatık bir şekilde Diana'ya baktı.

"Bacağın iyileşmiyor" Diana bildiğini belli eden bir şekilde başını salladı.

"Güçlerim... artık yok."

"Yok artık"

"Daha neler" Garen ve Antonie şaşkınlıkla bakarken Diana'nın yüzünü ellerim arasına aldım.

"Bacağın bir iki ay içerisinde iyileşir bebeğim. Güçleri kafana takma biz seni koruruz." Diana yüzündeki gülümseme ile bana bakarken üstüme çıkan nixie gülümseyerek Diana'ya baktı.

"İyileşmen için her şeyi yaparız." onun üstüne de Amaris çıktı.

"Tıp alanında en bilgili benim merak etme kuzum o iş ben de." Onun üstüne de lulu çıktığında bağırdım.

"İnin lan sırtımdan!" İkisi de gülerek indi. Lulu bana dil çıkarttı. Diana gözlerini mutlulukla bize dikti.

"Sizi tanıştırmak istediğim kişiler var." Gözlerimi kısıp Diana'ya baktım.

"Scott, Allison,Lydia,Malia,Almira,Derek, Peter ve pek sevmesem de Jakson" sonra bir şey hatırlamış gibi gözlerini büyüterek bize baktı.

"STİLES! AMAN TANRIM STİLES'I UNUTTUM!"

"Stiles kim aq"

• • •

Acabağ kiğmm??