I THOUGHT

Chapter 12

Lalisa Manoban|

After naming magkape at mag usap ni Rosie ay umalis narin ako sa coffee shop nayun.

Umuwi na muna ako sa condo at nagbihis. Hapon palang naman kaya naisipan kong mahiga na muna sa kama.

I close my eyes, hoping that I'd fell asleep at makalimutan ang taong nasa utak ko.

Yep!

I was greatly disturbed nang mapag usapan namin siya ni Rosie kanina.

Flashback

"Lali!" Someone called whisperedly. Napatingin ako sa bakanteng classroom, and saw her smiling through the window.

Napataaas naman ako nang kilay. Ginagawa nang babaeng to?

"Come!" She mouthed.

Tumingin tingin na muna ako sa paligid. Buti nalang walang masyadong studyante dito kaya agad narin akong pumasok sa kinaroroonan niya.

"What are you doing here? Bakit ba napakahilig mo sa madidilim ha?" I asked her, pero ngumiti lang siya.

She turned on the light, but it was still dim. Tumingin ako sa may mesa at nakita kong may mga lunch box.

"What's that?" I asked bago niya ako hilain papunta dun at pinaupo.

"Uhm.. healthy foods? I just wanna eat with you." She said then gave me the other box with its spoon, and fork.

Wala akong magawa kundi ang titigan lang siyang gumalaw galaw sa pagkain.

"Jisoo, what's wrong with you?" I asked. She stopped moving then she look at me.

"Why? What's wrong with me?" She asked back, I rolled my eyes.

"I was the one who's asking! Seriously, you look sick." I uttered, and saw her shook.

"Me? Sick? Of course, no. Come on, lets eat." She said. I was about to talk again pero agad niyang nilagyan nang salad yung bunganga ko.

I don't know why, but I feel worried. I mean, I don't know. Hindi ko naman ugaling mag alala sa ibang tao, pero ibang nararamdaman ko para sa kanya.

Its like my tinatago siya sakin. Ilang minuto rin kaming tahimik na kumakain nang bigla siyang tumigil kakanguya.

"Jisoo, you okay?" Agad kong tanong. Agad rin niyang kinuha ang bottle water sa gilid saka uminom nang tubig.

"Ji-

Di ko na natapos ang gustong itanong nang bigla siyang tumayo.

"I'm sorry. I need to go. Kainin mo lahat yan, hm? Ginawa ko yan para satin pero ikaw na mag ubos." She said.

"P-Pero...

Hindi ko ulit nasabi ang gusto kong sabihin nang hinalikan niya ako sa pisngi saka tumakbo palabas nang classroom.

Naiwan akong nakatunganga nakatingin sa pagkaing nasa harapan.

What's wrong with her?

End of Flashback

I tried not to care for her, to avoid her pero sobrang kulit nang babaeng yun.

Hatak dito, hatak doon. Yan yung ginagawa niya sakin.

Kahit papano sa almost a week na ginagawa niya yun, nasanay narin ako. Hinahanap ko na siya sa bawat classroom na pwede niya akong hatakin.

Pero di ko alam na di man lang sumubra sa one week yung ganun. Dun lang naman pala yung pagsasama namin.