I THOUGHT

Chapter 41

Lalisa Manoban|

(JEJU ISLAND)

"Hon, please? Wag naman ganito oh." Lambing ko at sinubukang buksan yun pinto.

Aysh! Kakauwi ko nga lang kasi eh!

"Bahala ka dyan. Sana di ka nalang umuwi at nagdamagan nalang kayong dalawa nang babaeng yun!" ARG!

"Hon naman kasi! Sorry naman na oh. Magpapaliwanag naman na eh. Buksan mo na to please?" I cried.

"Buksan mo kung kaya mo! Bat di ka nalang matulog dun sa room niya ha? Di mo manlang naisip na naghihintay ako, tapos ikaw di man lang naisipang mag text kahit isa?!" Napasabunot nalang ako sa sarili.

"Baby naman. Naka silent nga kasi yung cellphone eh! Please naman oh, gusto ko nang magpahangi." Pagmamakaawa ko.

"Edi dun ka sakanya magpahinga. Wag dito sakin at sa anak mo!" Napasampal nalang ako sa mukha.

Pano bato? Mukhang sa hallway ako matutulog neto.

"Oh ano? Ba't di ka nagsasalita? Pupunta ka talaga dun?" I rolled my eyes.

"Buksan mo na kasi eh! Sige na please, hon?" Pagmamakaawa ko ulit.

"Manigas ka dyan." Ahhh! Nakakainis na talaga tung buntis nato eh. Di ko lang to mahal eh.

Kakainis!

"Oh sige. Ayoko rin naman matulog dito sa daan diba? Dun nalang ako kay Mina. mag eenjoy ako d--

"Lika ka nga dito!!" Biglang hatak niya sakin sa loob. Pfft.

Natatawa ako pero nasasaktan rin ako sa pagkakahawak niya sa braso ko.

"Napaka talaga mo ano? Huh. So ayos lang sayo dun matutulog ha? Ginagawa niyo naba yun?" Tanong niya habang nakahawak padin sa braso ko.

"Eh sabi mo eh. Alangan dun ako sa daan db-- ARAY! Baby naman eh!" Sigaw ko nang bigla niyang hilain pababa yung tenga ko.

"Talagang matutulog ka dun?!" Tanong niya ulit.

"Eto naman di mabiro. Hindi nga eh! Baby naman eh. Masakit na!" Reklamo ko. Masakit kasi talaga eh.

"Nakuuuh! Ewan ko sayo wag moko kausapin!" Sabi niya sabay bitaw sa tenga ko.

Ahh! Babaeng to!

Tumayo nalang ako sa agad nagbihis. Nakatikod lang siya habang nakaupo sa kama kaya dahan dahan akong pumunta sa likuran niya.

"Baby, sorry na." Lambing ko sabay sana yakap kaso agad namang kinuha yung kamay ko sa bewang niya.

"Don't talk to me, Lisa." She said pero ayoko rin naman matulog na ganito kami.

Mahal ko to eh, ayoko nagtatampo sakin to kahit wala naman talaga akong kasalanan.

"Sorry na nga kasi. Di ko naman sinasadya eh. Natagalan lang naman ako kasi sinugod pa namin sa hospital yung worker na nasugatan saka baby naman di naman kami laging magkasama ni Mina eh." Paliwanag ko at di siya umimik.

"Hon, please? Kausapin mo nako please? Ayoko matulog nang ganito eh. Saya saya pa natin kahapon diba?" Sabi ko habang nakatalikod parin siya.

"Kaya nga. Saya saya natin kahapon kasi wala ang babaeng yun." I sigh.

"Bakit mo ba kasi siya pinagseselosan? Puro business lang naman yung pinag uusapan namin." Sabi ko.

"Talaga ba? Kasali rin ba dun yung pag bigay mo nang panyo sakanya?" She asked at nanlaki naman yung mata ko.

Well, hindi naman sa guilty pero totoong binigyan ko si Mina nang panyo kasi kita kong sobrang pawis niya sa init kanina pero wala namang ibig sabihin yun eh.