YALANCI AŞK

28

Tamer karısını yavaşça yatağa yatırdı. Kollarından destek alarak doğrulup baktı. Ellerini başının iki yanına gelişigüzel bırakmıştı. Avuçiçleri tavana dönüktü. Saçları yatağa dağılmıştı. Gözleri yarı kapalı, yanakları üzerindeki elbiseden daha kırmızıydı. Adamı bekliyordu. Ona sahip olması için istekli görünüyordu. Kendini tam anlamıyla adamın insafına bırakmıştı. Genç adam konuşmak gibi aptalca bir şeyin peşine düşmeyecekti. Cemre gibi zor bir kadını elde etme fırsatı yakalamışken bu kusursuz anları gereksiz sözcüklerle doldurmayacaktı. Dizleri üzerinde yavaşça doğruldu. Eteği sıyrılmış ve çorabı kalçalarından aşağıya inmiş güzellik karşısında delirecekti. Sakince iki eliyle çorabı çekti. Bacaklarından çekilen ince pamuk adamın ellerinde kaldı. Bakışlarını kadından çekmeden onu yere attı. Ellerini ayaklarına götürdü. Yavaşça okşayarak bacaklarından kasıklarına, elbisesini zorlayarak karnına götürdü. Gözlerinde haşin bir ifade belirdi. Kıskançlık ilk kez bedenini ele geçirdi. Babası olmaya karar verdiği bebeğin babasıyla da tüm bunları yapmış mıydı? Ellerinin altında titreyen narin vücut o adam için de titremiş miydi? birazdan arzuların tepesinde dolanacaklardı. O adamın da gözlerine bakarken böylesi istekle yalvarmış mıydı?Cemre karnının üzerinde duran ellerle yumruk yemiş gibi sarsıldı. Adamın bakışlarındaki imayı farklı yöne çekti. Belki de birkaç dakikalık sevişmeden sonra aklı başına gelecekti. Sonuçta başkasının çocuğunu taşıyordu karnında. Gözleri yanmaya başladı. Hor görüldüğüne inandı bir anda. Ellerini adamın ellerinin üzerine bastırdı. Tamer ona dehşet bir kızgınlıkla bakarken ağlamaya başladı."Dur." Diyebildi titreyen sesiyle.Adam şaşırdı. Gözlerindeki ifade yumuşadı."Ne?""Yapma. Lütfen..."Tamer ellerini çekse de üzerine doğru eğilmekten geri kalmadı. Kendini kontrol edemiyordu artık."Ne yapmaya çalışıyorsun?"Elleriyle akan yaşlarını sildi. Gardını indirdiği için en çok kendinden nefret ediyordu."Kalkmak istiyorum.""Olmaz."Kız bağırdı."Çekil dedim!"Birkaç saniye kızın suratına baktıktan sonra öfkeyle ayaklandı. Ardını dönüp sakinleşmeye çalıştı. Bu garip evlilikte günler sadece alayla geçmişti. İlk kez kendilerini açmak istediler. belki de acele davrandım, diye düşündü. Önce onu sevdiğimi söylemeliydim. Kalbini kazanmalıydım. Yanından hışımla geçen karısını görünce kolundan yakaladı. Kaşlarını çattı."Nereye gidiyorsun sen?"Cemre onun yüzüne bakamıyordu."Abimler gelene kadar salonda dursam iyi olacak.""Hayır, konuşacağız."Cemre yine bağırdı."Bırak beni!"Tamer çıldırmak üzereydi. Kızın bileğini sıkıca kavradı ve onu kapıya yasladı. Resmen böğürdü."Artık kaçış yok Cemre! Sen bana bir adım attın!"Cemre onu hafifçe itekledi."Bana istemediğini söyleyemezsin!"Tamer onun kızgın suratını inceledi. Artık ne önemi vardı ki oyunların? O gizli bahçeye girmişti artık. Sakinleşmeye çalışarak konuştu."Senin için deli oluyorum."Genç kız donakaldı. Bir anlık hırçın duyguların esiri olacaklarını sanmıştı. Ya da gerçek bir aşka sahip olduklarını. Ne düşüneceğini bilemiyordu. Sadece çok şaşkın ve bu adama aşıktı."Cemre..."diye soludu. "Aylardır seni istiyorum. Belki de benimle evlenmeni bu yüzden istedim bilemiyorum. Başka bir erkeğin sana aynı teklifi bulunmasından ürktüm."Kız kıpırdayamıyordu."İnan bana hiçbir şey umurumda değil." Burnunu kızın yanağına bastırdı. "Mutlu olacağımıza inanıyorum. Yıllardır tanıyoruz birbirimizi ama gerisi yok. Şu saçma evlilik bahsini kapatıp yolumuza bakalım. Birbirimize hayat arkadaşı olalım." İnleyerek tekrar kızın dudaklarına yöneldi. Ve onu tutkuyla öpmeye başladı.