Somos Cómplices Los Dos /YarıTexting/

↫eight↬

♧♧♧

505
Şey bugün...

Karol
Babam ile beni alıkoyduğun gün biliyorum. Hatta bugün benim karşıma çıktığın, benimle anlaşma yaptığın gün.

Anıların mı depreşti?

505
Ben sana çok kötü davrandım sanırım.

Karol
Ah sen mí?

Bana nasıl kötü davranmış olabilirsin?

Yaptıklarının hangisi kötüydü?

Nikah masasında terk etmen mi?

Babamın ölümüne izin vermen mi?

Beni başka kadınlarla aldatman mı?

Ya da bana bir yıl boyunca yalan söylemen mi?

505
Sen böyle sayınca...

Karol
Az mı geldi?

Atlattım ben bunları sende atlat.

Belki de bu olanlar. Senin karşına çıkmam bir işarettir?

Tesadüflere inanmıyorsun biliyorum ama belki de her şey tesadüftür?

505
Aslında sana bir konuda daha yalan söyledim.
/Silindi/

Karol
Ne yazdın?

505
Boşver. İşe geç kalma!

Karol
Tamamdır.

Beş yıl önce

Ruggero,

Oradaydı. Yine gelmişti. Bu kızı anlamıyordum. Babası ona düzgün bakmıyorken bile onunla ilgileniyordu. Bunun yanı sıra modellik yapıyordu. İkinci kez karşıma çıkmıştı. Hoş tesadüflere bayılırım güzel kız. Onun hakkında her şeyi biliyordum. Eminim babasının borcunu ödemek için benim yanımda kalmayı bile kabul edecektir.

Birkaç saat sonra kendi evime geçip onların gelmesini bekledim. Biraz alıkoymuş gibi olacaktı ama. Sonunda Michael geldiklerini haber edince hemen yanlarına indim. Her şeye rağmen kız hala hareket ediyor ve debeleniyordu. Gözlerini açmadan konuştum.

"Hoşgeldiniz. Biraz kaba davranmış olabilir korumalarım bunun için özür dilerim. Haberiniz olsun birkaç gün misafirimiz olacaksınız. Keyfini çıkarın."

Adamlara işaret verip babasını götürmelerini istedim. Adam zaten baygındı. Kızın yanına yaklaşıp saçlarını okşadım. Korkarak geri çekildi. Gözlerini açtım ve yüzüne baktım.

"Adın ne küçük?"

"Karol."

Korkusuna rağmen cesur davranıyordu.

"Babanın bana ne kadar borcu olduğunu biliyor musun Karol?"

Kafasını hayır anlamında salladı.

"Güzel. Sana bir teklif yapmak istiyorum Karol."

"Ne teklifi? Hem siz kimsiniz ben sizi bile tanımıyorum."

Hadi ama küçük yüzümü de mi tanımıyorsun. Kim bilir kaç kez seninle bir araya gelmiştik. Beni hatırla.

"Ben de seni tanımıyorum."

"Güzel o zaman niye kaçırdınız bizi?"

"Babanın borcu için küçük. Yanımda işe girip babanın borcunu ödemeni istiyorum."

Duyduklarını sindirip yüzüme dikkatlice baktı.

"Seni tanıyorum. Seni ben bizim mahallede gördüm. Ve ayrıca şirkette de gördüm."

Sanki nefret eder gibi yüzümü buruşturdum.

"Tesadüflerden hoşlanmam. İnanmam ve nefret ederim. Hayatıma girmek için mi oralarda bulundun bilmiyorum ama işte hayatıma girdin Karol."

"Ben senin hayatında ne yapayım be!"

"Borç ve iş. Birkaç gün düşünmen için zaman veriyorum. Görüşürüz Karol."

Adamlarıma işaret verip onu buradan çıkarmalarını emrettim. Seninle daha çok zamanımız olacak Karol. Hissedebiliyorum bunu küçük.

♧♧♧

Ruggero'ya bu kurguda yalanların adamı diyebilir miyiz?