Somos Cómplices Los Dos /YarıTexting/

↫twenty-four↬

♧♧♧

Bir hafta sonra

Mike
Sizi öyle görünce sakince saçlarını mı kuruladı yani?

Karol
Evet.

Ondan önce Agustin'i uyardı.

Birkaç gündür aramalarına dönmüyorum.

İş yerinde nasıl?

Mike
Diken üstünde.

Sinirli, çekilmez bir hal aldı.

Evde nasıl dayanıyorsun buna?

Karol
Gözüne gözükmeyerek.

Erken kalkıyor kahvaltımı yapıyor bara geliyorum. Akşam geç gidiyor hemen uyuyorum.

Sadece yanımda uzanıyor.

Hiçbir şey de yapamıyor.

İki gündür eve gitmiyorum bile.

İşi bahane edip durdum.

Ve ayrıca burada olduğum sürelerde hep ondan Agus'u göndermesini istedim.

Biraz tereddüt ediyordu ama her seferinde gönderdi Agus'u.

Mike
Neden bu kadar sinirli olduğu belli.

Sana dokunmayı bırak göremiyor bile desene.

Karol
Daha bu ne ki?

Kıvranacak aşkım için.

Eskisi gibi olmak için her şeyini verecek.

Mike
Neyse ben bu akşam bara geleyim.

Biraz eğlenirim.

Ruggero bu akşam orada bu arada.

Karol
Yeni mi söylenir bu.

Hemen hazırlanmam lazım.

Kaçtım.

Karol,

Bardaki son eksikleri kontrol edip her şeyin mükemmel olduğundan emin oldum. Ardından odama çıkıp getirttiğim pembe elbisemi giydim. Saçlarımı da kendim hafifçe dalgalandırıp toparladım. Açık tonlarda bir makyaj da yaptığım da hazırdım. Neredeyse akşam olmuştu ve davet başlamıştı. Bu akşam Ruggero da burada olacaktı ve ben ona kesinlikle bakamayacaktım.

Aşağı inip insanların içine karıştım. Yaklaşık bir saat sonra önde Ruggero yanında Michael ve arkada Agus içeri girdiler. Agus içki almak için bara doğru ilerlerken bende yanına gittim.

"Ah hoşgeldin. Bugün buraya gelmedin tek başıma üstesinden gelmek zor oldu."

"Özür dilerim efendim. Gelmek isterdim."

"Olsun başka zaman gelirsin telafi ederiz. İyi eğlenceler Agustin."

Onu orada bırakıp tekrar insanların arasına girdim. Valentina ve Carolina da gelince beraber bir locaya oturduk. Michael, Valentina'yı görünce hemen yanımıza gelip kendini tanıttı. Onlar sohbet ederken ben de etrafa bakınıyor gibi yapıp Ruggero'ya baktım. Bana bakıyordu. Bizimkilerden izin isteyip odama doğru ilerledim.

Ruggero'nun arkamdan geleceğini biliyordum ve gelmişti de. Odama girecekken kolumdan tuttu ve kendine çevirdi beni.

"Yeter artık. Köşe kapmaca mı oynuyoruz Karol?"

"Bilmem oynuyor muyuz?"

"Ne olduğunu söyler misin?"

"Bir şey olduğu yok Ruggero. İzin verirsen odama gireceğim. Sana iyi eğlenceler."

Kolumu ondan çekip odama girdim ve kapıyı kapattım. Bakalım beni geri kazanmak için başka ne yapacaksın Ruggero.

♧♧♧

Neler oluyor böyle??