Somos Cómplices Los Dos /YarıTexting/

↫twenty-two↬

Geçmişi öğrenelim bakalım

♧♧♧

Karol
Hayal gibiydi.

Carolina
Kuzum kendini kaptıracaksın diye çok korkuyorum.

Karol
Onun yüzünü görene kadar bende korkuyorum.

Gördüğüm anda başlıyor geçmişin acıları üzerime çökmeye.

Yüzüne bakınca aklıma geliyor çektiklerim.

O hastane odaları onu kurtarmak için çabalarım.

Carolina
Kuzum iyi misin?

Karol
Evet iyiyim.

Ben bugün orada olacağım.

Biraz dinlenmeye ihtiyacım var.

Mike'a söyledim sana da söylüyorum.

Ruggero'ya bahsetmek yasak.

Nerede olduğumu sorarsa barda meşgulüm.

Carolina
Aşk olsun bana da mı ya.

Git kafanı dinle.

Çok ağlama ama olur mu?

Karol
Ağlamam üzülmesini istemiyorum.

Görüşürüz kuzum.

Carolina
Dikkatli ol.

Karol odadan çıkıp arabasına bindi. Bir an önce oraya varmak istiyordu. Onu çok özlemişti. Yanında olsa sarılmak öpmek isterdi ama bunlar için çok geçti. Onu kaybedeli beş yıl oluyordu neredeyse. Mezarlığa gelince arabasını durdurdu ve o ismi aradı gözleri. Sonunda karşı karşıya geldi o taşla.

Elissa Pasquarelli.

"Bu isim sana çok yakıştı annecim. Uzun zaman oldu görüşmeyeli. Geldim bak. Babanın yanından geliyorum. O da iyi mutlu merak etme. Bizi unutmuş ama anne hatırlatacak bizi ona. Merak etme sen. Seni hayatı boyunca unutamayacak meleğim."

Beş yıl önce

Karol,

Kolumdaki acıyla gözlerimi açtım. Hastane odası. Olmam gereken yer burası değildi. Ben şuan onun kollarında uyuyor olmalıydım. Onunla yeni bir güne uyanmalıydım. Birkaç dakika sonra odaya doktor girince ayaklanmak istedim ama üstümdeki gelinlik buna izin vermedi.

"Kalkmayın. Durumunuz iyi Karol hanım ama bebeğiniz çok güçsüz. Vitamin takviyesi gerekiyor düşük tehlikeniz de var."

"Bir dakika ne bebeği?"

"Neredeyse bir buçuk aylık hamilesiniz Karol hanım."

"Ama ben. Hiç midem bulanmadı başım da dönmedi anlamadım ben nasıl oldu bu?"

"Bazı hamilelikler de bu belirtiler sık görülmez. İleriki aylarda olabilir. Dediğim gibi sizi bir süre müşahede altında tutmam gerek. İyi dinlenmeler."