Somos Cómplices Los Dos /YarıTexting/

↫four↬

♧♧♧

Karol yavaş adımlarla kapının önüne ilerledi. Bir dakika içinde odada olması gerekiyordu. Derin bir nefes aldı ve kendini sakinleştirdi. Vakit geldiğinde kapı kolunu aşağı çekip kapıyı araladı. Yavaşça bedenini içeri soktu. Tamamen odaya girdiğinde kapıyı kapatıp bakışlarını odada gezdirdi. Onunla göz göze gelmek birkaç saniye sürmüştü. Ruggero karşısında onu görünce çok şaşırmıştı ama toplantıda oldukları için sadece gözlerini sonuna kadar açmakla kalmıştı.

"İyi günler. Umarım geç kalmamışımdır."

"Hayır buyrun lütfen."

Michael, Karol'a cevap verip ona bir sandalyeyi oturması için çekti. Karol sandalyeye oturduktan sonra Ruggero'ya baktı tekrar. Hafifçe boğazını temizlemek amaçlı öksürdü.

"Başlayalım mı artık?"

Ruggero tek kelime edememişti sadece başını salladı ve kendini olabildiğince toplantıya verdi. Uzun sürecek bir toplantıya giriş yapılmıştı yine de Ruggero dayanamadı ve telefonunu açtı.

505
Sen ciddi misin?

Karol
Ne konuda?

Ayrıca bir toplantıda telefon ile oynanılmaz.

505
Ne işin var şirketimde?

Karol
E şey anlamadın mı hâlâ dur söyleyeyim.

Hisselerin yarısını satın alan ortak benim!

Hani şirketi batmaktan kurtaran ortak.

505
Bu nasıl oldu?

Karol
Üzümünü ye bağını sorma ;)

505
Sana hayatıma tekrar girme demiştim.

Sonuçlarına katlanacaksın Karol!

Karol
Sonuçlarına katlanması gereken kişi ben değilim.

Ben, benden çaldığın hayatı aldım.

İtiraf et bana karşı hala bir şeyler hissediyorsun değil mi?

505
Yine bir şeyler uyduruyorsun.

Sana karşı hiçbir şey hissetmedim ve hissetmiyorum.

İleri de bir zamanda da hissetmeyeceğim.

Karol
Geçirdiğimiz geceler de ağzın hiç öyle söylemiyordu Ruggero.

Gayet memnundun.

Gayet seviyordun beni.

Durma itiraf et artık.

Hayatına yeniden girmemi neden istemiyorsun? Bu yüzden mi?

505
Ben senin iyiliğin için konuşuyorum.

Seni yeterince uyardım. Bundan sonra olacaklardan sorumlu değilim.

Karol
Bende öyle Ruggero, bende :)

Ruggero sinirle telefonu bırakıp toplantıya geri döndü. O karşısında otururken odaklanmak zordu ama başardı. Karol'un toplantı boyunca fikir belirtmesi gözünden kaçmadı. Bu işe iyi hazırlanmış olmalıydı. Toplantının sonlarına gelindiğinde herkes küçük bir şekilde fikrini belirtti ve toplantı bitti.

505
Terasa.

Şimdi.

Karol mesajlardan sonra sırıtarak oturduğu yerden kalktı. Masanın yanından yürüyüp Ruggero'nun sandalyesinin yanında durdu. Elini uzattı ve konuştu.

"Sizinle çalışmak doğru bir karar olacak gibi bay Pasquarelli."

Ruggero elini kaldırıp kadının havada olan elini sıktı. Uzun zaman sonra yaşanan bu temas ikisini de zorlamıştı ama biraz bakışmadan sonra çabucak toparlandılar.

"Gelecek hafta görüşürüz arkadaşlar."

Karol toplantı odasından çıktı. Ruggero ise arkasından çıkıp terasa ilerledi. Oradaydı. Yanına gidip kolundan tuttu onu.

"Seni uyardım Karol. Seni beş yıl öncesinde bıraktım ben. Sen de beni bırak ve git artık."

"İş için buradayım. Bana yazan sensin. Hayatıma yeniden giren sensin."

"Pişman olacaksın Karol. Hem de çok!"

Ruggero onu orada bırakıp terastan uzaklaştı. Karol sinsi bir gülümseme ile arkasından fısıldadı.

"Benden hoşlandığını itiraf edene kadar kıvrandığını görmek eğlenceli olacak. Kim pişman olacak göreceğiz Ruggero."

♧♧♧

Uu ikisi de çok iddialı. Sizce kim pişman olacak?