♧♧♧
505
Karol o fotoğraflar.Benden nasıl saklarsın?
Karol
Anlamadım hangi fotoğraflar?505
Agustín ile çekindiğin ve dergi kapaklarında yayınlanan o fotoğraflar.Karol
Önemli bir şey değil.Manken gelmemişti. Seni de aramak meşgul etmek istemedik.
Bende Agustín ile çekindim.
Bir problem olacağını düşünmemiştim.
505
Yok olmadı zaten.Beş yıl önce
"Bu fotoğraflar ne Ruggero?"
"Hangi fotoğraflar Karol?"
Elimdeki fotoğrafları gözüne sokmak istercesine gösterdim.
"Bu kadınla çekindiğin ve dergide yayınlanan fotoğraflar."
"Ha onlar mı. Önemli bir şey değil sen yoktun ben de Kanye ile çekindim. Bir problem mi oldu?"
"Yok olmadı Ruggero."
Onu artık anlamıyordum. Bana uzak davranıyor ve sürkeli birileri ile takılıyordu. Eve kızlar getiriyor saatlerce odalara kapanıp iş yapıyordu. Beni kandırıyordu biliyordum. Yine de ona aşıktım ve onsuz yapamazdım. Belki de evlenince her şey eskiye dönerdi.
Şimdiki Zaman
Karol,
"Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak Ruggero. Daha da beter olacak. Seni bitireceğim."
Son gelinlik provamdan çıkıp eve doğru yürümeye başladım. Yarın nikahımız vardı. Bir yatta olacaktı. Aynı yatta. Beni terk ettiği yatta. Misafirler dışında birkaç paparazi de olacaktı böylece Ruggero daha fazla insana rezil olacaktı. Bana yaşattığının bedelini ödeyecekti. İntikamımı alacaktım.
Eve girip anahtarı fırlattım. Ne de olsa yarından sonra ihtiyacım kalmayacaktı. Odama gidip yatağıma oturdum. O kadar yorulmuştum ki. Onu seviyor gibi yapmaktan sıkılmıştım. Oyunu bitirip her şeyi sonlandırmak istiyordum. Uykum geldiği için hızlıca banyo yapıp yattım. Sabah erkenden kalkıp Ruggero'nun aramalarına cevap vermeden kuaföre gittim. Saçlarıma maşa yaptırıp ağır olmayan bir makyaj yaptım. Sade gelinliğimi de üzerime geçirip Agustin'i bekledim.
Araba gelince bindim ve sessizce oturdum. Üstümdeki gelinliğe baktım. Hiçbir istekle alınmamış olan bu gelinlik eski gelinliğime pek benzemiyordu. Yine de onu aldığımda çok mutluydum. Ruggero'da çok beğenmişti. Şimdiyse hiç denemeden bir tane elime almış ve onu yaptırmıştım. Limana geldiğimiz de arabadan inip yata doğru ilerledim. Kimse gelmemişti henüz. Yattaki odaya girdim ve bekledim. Ruggero'nun, misafirlerin gelmesini bekledim. Düğün günümdü ama ben mutlu değildim. Bebeğimi öğrendiğim gündü bir önceki düğünüm.
Şimdi ki düğünüm de sevdiğim adamın öldüğü gün olacaktı. Sessizce odada otururken kapı tıklandı ve içeri Ruggero girdi. Yüzüme sahte bir gülümseme kondurdum ve uzattığı koluna girip odadan çıktım. Misafirler gelmişti. Nikah kıyılacaktı. Yerlerimizde geçtiğimiz de rahip önce Ruggero'ya sordu ve yeminini etmesini istedi. Onu dinlemiyordum bile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Somos Cómplices Los Dos /YarıTexting/
Фанфикİkimiz de suçluyduk. İkimiz de hatalar yapmıştık. Suçluyduk ve bunu biliyorduk. Belki de tek suçumuz severken ayrılmak olmalıydı. Sevemedik de ayrılmadık da. İkimiz de suçluyuz, Çünkü aşkımızı vahşice katlettik. Başka kollarda onu boğarak öldürdük. ...