Different girl 2: don't ask, don't tell #wattys2015

H23

Pov Cara

Ik wandel door het bos. Ik heb mijn zwaard bij me en verveel me, enorm. Iedereen is weg sinds gisteravond en nu zijn wij nog over. Ik ruik een onbekende geur dicht bij en volg mijn neus. Er staan een meisje en een jongen op het veld. Het meisje rent snel naar hem toe en de jongen rent weg. Dit is geen spelletje, de jongen is duidelijk bang. Het meisje is denk ik rond de 25 en de jongen 15. De jongen rent de bosjes in en het meisje rent achter hem aan. Hoe kan je ook zo dom zijn om het bos in te rennen?!? Ik schud mijn hoofd en loop achter ze aan. Ik spring in een boom zodat ik ze kan zien. De jongen botst tegen de boom waar ik in zit en draait zich bang om. Het meisje staat gevaarlijk dichtbij en ik zie dat haar tanden groeien. Ze zet haar tanden bijna in de jongen zijn nek en likt haar lippen af. "Ik heb hier zo lang op gewacht Josh, toen jij opeens niet neer kon veranderen wou ik je al leegzuigen." zegt ze. Niet meer veranderen, net als Elisa! Ik heb een idee maar het is riskant. Ik twijfel een seconden en spring dan uit de boom. Ik land achter het meisje die zich verschrikt omdraait. "Nog meer lunch." zegt ze lachend. Ik rol met mijn ogen en kijk naar het meisje. "Denk je dat je stoer bent ofzo." zeg ik. "Ja, en jij blijkbaar ook." lacht ze. Ik ben niet bang voor haar, ik ben de legendarische wolf, de alpha en ik heb een zwaard. "Vlucht nu het nog kan." sis ik. Ze lacht naar me en haalt haar haar uit haar gezicht. "Weet jij wel wat ik ben?" vraagt ze lachend. "Heb je een mate?" vraag ik. "Hoezo dat?" vraagt ze. "Ja of nee." zeg ik. "Ja, hoezo?" vraagt ze. Ze wordt duidelijk boos en ik lach. "Geluksvogel, ik laat je leven, voor deze keer." zeg ik. Ik pak mijn zwaard uit de schede en mijn hand wordt opeens koud. Het hout is weer in goud verandert. Ze kijkt verschrikt naar mijn zwaard en ze pakt een stok van de grond. Ik lach en loop naar haar toe. Met het heft van mijn zwaard beuk ik tegen haar slaap. Ze valt bewusteloos op de grond. "Dat was makkelijk." lach ik. Ik kijk naar de jongen die blijkbaar Josh heet en hij staart me bang aan. Ik doe mijn zwaard in zijn schede en het heft verandert weer in hout. "Rustig, ik doe je niks." zeg ik. Hij knikt en ontspant een beetje. "Je bent een vampier he?" vraag ik. Hij knikt alweer. "En je kan niet meer veranderen?" vraag ik. Hij knikt weer. "Ik ben een ware vampier, mijn zus was daar altijd erg jaloers op. Ik krijg niet alleen tanden maar ook klauwen en mijn ogen worden rood in plaats van zwart." zegt hij. Nu knik ik. "Ik denk dat ik weet hoe ik je kan helpen, kom maar mee." zeg ik. Ik begin met lopen en hij loopt zwijgend achter mij aan.

Ik loop het roedelterrein op en draai me om. Ik wenk Josh en hij loopt bang achter me aan. Ik loop naar het huisje van Elisa en klop aan. Elisa doet de deur open en kijkt me verbaasd aan. "Oh hey Cara, wat is er?" vraagt ze zacht. "Ik heb een idee hoe je kan veranderen." zeg ik. Ik trek haar naar buiten en kijk waar Josh is. Verdwenen, lekker dan. Ik wenk Elisa en loop het bos in. We lopen naar de oefenruimte voor boogschieten en ik gebaar dat ze moet blijven staan. Ze knikt en ik loop het bos in. Ik ruik een paar keer en vind Josh al snel. Ik trek hem naar de ruimte en zodra hij Elisa ziet blijft hij stilstaan. Ik rol met mijn ogen en zet hem voor Elisa neer. "Mate." fluistert ze. "Ma-" zegt hij maar hij stopt. Hij schreeuwt en even later ligt Elisa naast hem op de grond. Ik had gelijk, ze moesten elkaar vinden om te transformeren, alweer.