H16

631 49 1
                                    

Pov Faun

Ik moet hem accepteren. Oké dan... Ik ben best onaardig tegen hem geweest, dat valt me nu pas op. Ik loop de kamer binnen en zie Brady op bed zitten. Ik ga naast hem zitten en sla mijn armen om hem heen. "Wat is..." zegt hij. Ik laat verschrikt op en kijk hem verbaasd aan. "Wat wat is er?" vraag ik. "Je knuffelde me, vrijwillig." zegt Brady. Ik knik voorzichtig. "Ja, dat is toch wat mates doen, denk ik." zeg ik. "Ja, maar jij was altijd zo afstandelijk." zegt hij. Ik knik en hij schuift naar mij toe. Hij legt een arm om mij heen en ik schuif nog wat meer tegen hem aan. "Brady, ik heb met Cara gepraat." zeg ik. Brady kijkt me aan en ik ga verder. "Ik wil je laten weten dat ik he accepteer als mate en..." zeg ik. "En wat?" vraagt hij. "Ik hou van je..." zeg ik zacht. Ik kijk hem aan en zie een twinkeling in zijn ogen. "Ik ook van jou." zegt hij. Hij buigt met zijn hoofd naar me toe en ik doe mijn ogen dicht. Ik voel al snel zijn lippen op de mijne en zijn tong glijdt tegen mijn onderlip. Ik doe mijn mond een stukje open en ontmoet al snel zijn tong. We gaan door tot we beide ademsnood krijgen. Ik stop de zoen en kijk naar Brady. Dit was veel en veel beter dan zoenen met Robin. Ik zie mijn weerspiegeling in zijn ogen en moet lachen. "Faun, ik accepteer jou ook als mate, en jet liefst zal ik je nu meteen claimen." zegt Brady. Ik kijk hem aan en ik zeg iets wat ik niet van mezelf had verwacht. "Graag." zeg ik. Hij kijkt me verbaasd aan. "Echt?" zegt hij. Ik knik. "Ja, echt." zeg ik. Zijn ogen lichten op alsof hij een kleuter is die een koekje heeft. "Weet je het zeker?" vraagt hij. Ik knik en haal mijn haar naar achteren. Hij komt voor me staan  en ontbloot zijn tanden. Hij zet ze in mijn nek en eerst doet het pijn, maar daarna is het echt het beste gevoel van de wereld. Ik voel dat mijn gavens naar hem stromen en hij stopt met bijten. Hij geeft een kusje of de plek en ik lach zacht. Hij gaat op het bed zitten en ik bijt hem. Het bijten voelt al even geweldig als gebeten worden en ik voel dat ik zijn gavens ook krijg.  Ik laat los en kijk hem aan. Mijn nek begint te branden en mijn hand schiet naar de plek waar ik ben gebeten. Brady doet hetzelfde. Na een paar minuten is het brandende gevoel weg en ik pak Brady's hand. We lopen samen naar de spiegel en kijken naar onze nek. Er staat een identieke zwarte vleermuis op onze nek. Ik kijk Brady aan en hij is er overduidelijk blij mee.  Ik gaap en rek mijn armen uit. "Ben je moe?" vraagt Brady meteen. Ik knik. Hij tilt me op en legt me in bed, en hij kruipt naast me. Ik schuif naar hem toe en leg mijn hoofd op zijn borstkas. "Slaap lekker." zeg ik zacht. "Slaaplekker." zegt Brady terug. Ik doe mijn ogen dicht en luister naar Brady's hartslag. Het gedreun van zijn hart wiegt ne langzaam in slaap.

Different girl 2: don't ask, don't tell #wattys2015Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu