vsoo | Captivated by You (Sende tutuklu kaldım)

ꪋ 19

Taehyung

𑁍

Gözlerimi zorlukla açtım. Önüme ilk çıkan siyah tavandı. Midemin bulandığını ve başımın döndüğünü hissediyordum. Kaşlarımı çatıp doğrulduğumda, eğilip dikkatle beni izleyen Yoongi, eşi Jieun ve yüz karası kardeşim prenses Lalisa dikkatle bana bakıyordu. Gözlerim, kırmızı bukleleri omuzlarından düşen prenses Lalisa'nın, elindeki hıyarla buluştu. "Hıyar?"

"Bakın, hâlâ hıyar, diyor!" Lalisa elindeki hıyarı bacağına vurup sola baktı.

"İyi misiniz, kralım?" Kafamı sola çevirdiğimde dikkatle bana bakan şifacıyla karşılaşmıştım.

Gözlerimi kısıp Yoongi'ye baktım. "Neler oluyor burada, komutan?" Yoongi şifacıya ters ters baktığında şifacı saniyeler içinde hızla odadan çıktı.

"Kralım." Yoongi'nin şifacıya bakarkenki sert ifadesi silinmiş, yerini şefkate bırakmıştı. "Işık Krallığının papasıyla karşılaştım ve sizin için savaştım. Güç topunu yok ettim, ama saraya döndüğümde siz eski bedeninize dönmüş olmanıza rağmen, hastalanmıştınız."

"Ve durmadan hıyar, diyordunuz." Prenses Lalisa bir elini beline bastırmıştı. Diğer elinde nereden geldiği belli olmayan bir hıyar vardı. "Yani biraz kültürlü olup..." Meyvelerin ismini telaffuz ederken dudakları eğiliyordu. "...avokado ya da kivi isteyeceğinize hıyar, diyordunuz."

Yoongi, Jieun'a sert bir bakış attığında arşidüşes gözlerini Lalisa'ya dikti. "Prenses, bence şu an bu konunun yeri ve zamanı değil."

"Evet!" Lalisa hızla sol tarafa geçti. "Kralım! Size nezaketimi sunmak için..." Önümde reverans yaptı. "...size cariyenizin Işık Krallığında bir dükün kızı olduğunu söyleyeceğim. Böylelikle..." Yüzüne tatlı bir gülümseme kondu. "...beni kont Sehun'la evlendirmek kararını, bir daha düşünebilirsiniz."

Elimi alınımın sağ tarafına bastırıp okşadım. Gerçekten başım ağrıyordu. "Bu söylediklerini zaten duymuştum." Yüzüm ekşidi. Beynimin içinde resmen vulkanlar patlıyor, o alev lavlar yayıldığı her yere ağrı saçıyordu. "Nezaketin bir boka yaramadı yani."

"Kralım..." Yoongi küfürümü işittiğinde müdahale etme gereği hissetmişti. Haklıydı da. Normalde kadınların önünde küfürden hiç hoşlanmaz ve kullanmazdım. Fakat şu an beynimin içinde oradan buraya koşan boğa varken saygımı koruyamıyordum.

"Neden bugün..." Kaşlarım çatılı haldeyken gözlerim, Lalisa'yı buldu. "...bu kadar fazla konuşuyorsun."

"Senden çok konuşma isimli bir hastalık mı kaptım acaba?" Kolları göğüsünde birleşirken bana siz, diye hitap etmemesi, beni çocukken yaptığımız kavgalara sürüklemişti.