See you later, sweetheart

2. Proponujesz coś?

Po jakiś dziesięciu minutach dotarliśmy do dosyć ładnej kamienicy. Po obu stronach ulicy stało dosyć dużo aut, więc mieliśmy mały problem ze znalezieniem wolnego miejsca. W końcu Patrick się zdenerwował i kazał nam wysiąść, a sam dojdzie jak znajdzie jakieś wolne miejsce. Powiedział, że mamy iść do czerwonej kamienicy i drzwi z numerem 3.

W środku było całkiem nieźle. Schody z ciemnego drewna odziane w czerwony dywanik, podświetlana poręcz i jasne ściany. Jakby był świeżo po remoncie. W końcu doszliśmy do dużych, ciemnych, dębowych drzwi z cyfrą 3. Popatrzyliśmy po sobie i w końcu Carter je otworzył.

Do mych nozdrzy odrazu wbił się zapach alkoholu, potu jak i trochę perfum. Weszliśmy do środka i zaczęliśmy się rozglądać. Szczerze, mieszkanie niczym podróba u Grey'a tylko w mniejszym wydaniu. Na bogato. Na specjalnym podeście był DJ, a za nim oddalony biały fortepian zapewne właściciela mieszkania. Od wejścia na wprost był dosyć spory salon a za ścianą z wyciętym łukiem - kuchnia. Na lewo zapewne łazienka, a po schodach w górę już pewnie sypialnia.

Zachwycając się wnętrzem nie zauważyłam kiedy podszedł do nas jakiś blondyn o brązowych oczach i gęstych, ładnych brwiach. Jest wysoki i lekko umięśniony.

— Siemka, jesteście tu pierwszy raz o ile się nie mylę?

Spojrzałam na niego, po czym kiwnęła głową na tak, bo tylko na mnie patrzył. Trochę się skrępowałam gdy czułam jego wzrok centralnie na mojej osobie. A mogłam nie zakładać tej miniówy na imprezę ze starszymi od siebie o w sumie dwa lata w górę.

— Jej nie zdobędziesz stary. Jest moja. — powiedział do blondyna znany mi głos. Odwróciłam się do źródła tego głosu i natrafiłam na swojego brata, który objął mnie ramieniem i zaczął szczerzyć się do brązowookiego.

— Kurwa, serio? — zapytał załamany z dozą rozbawienia. — a już liczyłem na coś szybkiego.

— Nie rozpędzaj się tak, Mike. To moja siostra - Nina — wskazał na mnie a ja uśmiechnęłam się do blondasa. — to jej psiapsi Jessica i ich koleżka Carter.

— Miło was poznać! Mam nadzieje, że dobrze będziecie się bawić.

— A właśnie. — zaczął mój brat drapiąc się po karku z zniesmaczoną miną. — mogą zostać również na noc? Wiesz, nie mają jak wrócić, a pieszo ich nie puszczę.

— Luźno. To chodźcie, może w sumie poznam was z naszą ekipą skoro mamy wytrzymać ze sobą do rana.

W lekkim oszołomieniu poszłam za blondynem łapiąc blondynkę obok mnie za rękę z czego Jess jeszcze podała rękę Carterowi. Za naszą trójką z rozbawieniem wymalowanym na twarzy podążał mój głupi brat.

Podążyliśmy do kuchni w której było dosyć tłoczno, ale nie aż tak jak w salonie. Podziwiam sąsiadów znoszących te hałasy.

— Ej, ej, ej! Proszę przerwać na chwile picie. — zwrócił się Mike do jakiejś małej grupki ludzi. Zapewne to ci znajomi. — chciałbym wam przedstawić nowych zawodników. Tak więc poznajcie Cartera — wskazał dłonią na bruneta, który niemrawo się uśmiechnął — Jessice — ona już jednak bardziej ożywiona uśmiechnęła się pokazując swe lśniące, białe zęby — i Ninę, siostrę Patricka. — wziął mnie pod ramie i z uśmiechem na mnie spojrzał. — ah jak ta rodzinka Black się rozwija, najpierw wasza mamuśka ze znajomymi w młodości, brat i w końcu przyszedł czas na siostrę. Jak fajnie, że jestem jedynakiem. Nie muszę się martwić, że ktoś narobi mi wstydu.

Spojrzałam na niego potem na brata, który ewidentne miał z niego niezłą bekę i wziął do ręki piwo z wyspy kuchennej, po czym spojrzałam na małą grupkę. Po chwili wyszła z niej niska brunetka z promiennym uśmiechem.